بدعت‌گذارى را نبينى جز اينكه خوار است و هر كه به خدا عز و جل و بر رسولش و بر خاندان او (ع) افتراء بندد خوار باشد.

باب شرايع‌

1- از امام صادق (ع) كه فرمود: به راستى خدا تبارك و تعالى‌ بمحمد (ص) شرايع نوح و ابراهيم و موسى و عيسى‌ (ع) را داد كه توحيد و اخلاص و ترك بت‌پرستى است با فطرت حنيف مسلمانى آسان بر كنار از گوشه‌گيرى و خانه بدوشى، هر چيز پاكيزه را در آن حلال كرد و هر بد و نفرت انگيز را حرام نمود و بار سنگين را برداشت و زنجيرهائى كه به گردن آنها بود به دور انداخت، سپس در ضمن دستورهاى اسلامى نماز و زكاة و روزه و حج و امر به معروف و نهى از منكر و حلال و حرام و مواريث و حدود و فرائض را بر آنها مقرر داشت با جهاد در راه خدا و وضوء را بر آن افزود و آن را بفاتحة الكتاب برترى داد و به آيات آخر سوره بقره و سورهاى پر فصل قرآن (از سوره محمد با آخر قرآن) غنيمت را براى او حلال كرد با في‌ء (آنچه از كفّار بى‌نبرد به دست آيد) و با هراس در دل دشمن او را يارى كرد و همه زمين را براى او سجده‌گاه ساخت و وسيله طهارت (بعنوان تيمّم بر زمين) و او را رسول همه ساخت از سفيد و سياه و جن و انس، به او جزيه را (سرانه‌اى كه از كفار اهل كتاب دريافت شود) بخشيد و اسيران‌