باب انصاف و عدالت‌

1- از على بن الحسين (ع) كه رسول خدا (ص) در آخر خطبه خود مى‌فرمود:

خوشا به كسى كه خلقش خوب است و طبعش پاك است و نهادش به است و آشكارش نيكو است، زيادى مالش را انفاق كند و از پرگوئى خوددارى كند و ميان خود و مردم به انصاف قضاوت كند.

2- از امام صادق (ع) فرمود:

كيست كه ضامن من باشد براى انجام چهار عمل در برابر چهار خانه در بهشت: انفاق كن و از فقر مترس، در جهان سلام را آشكار را كن، نزاع و جدال را ترك كن (و اگر چه در مسائل علميه باشد) گر چه حق با تو است و ميان خودت و مردم به حق قضاوت كن.

3- امام صادق (ع) مى‌فرمود:

سيّد اعمال سه است: به انصاف قضاوت كردن تو با مردم نسبت به خودت تا آنكه چيزى را براى خود نپسندى جز آنكه مانندش را براى آنان به پسندى، و همدردى كردنت با برادرانت در مال، و ذكر خدا در هر حال،

سبحان اللَّه و الحمد للَّه و اللَّه أكبر

، تنها بلكه چون به تو امر خدا عز و جل در چيزى وارد شد بدان عمل كنى‌