دستش را برد كه دوات نزد من نهد، من دستش را گرفتم و بوسيدم و دوات را گرفتم و حديث را نوشتم.

10- از امام صادق (ع) فرمود:

قنبر غلام على (ع)، على (ع) را بسيار دوست مى‌داشت و چون على (ع) بيرون رفت، با شمشير دنبال آن حضرت مى‌رفت، يك شب او را ديد فرمود: اى قنبر، چه قصد دارى؟ گفت: آمدم دنبال شما يا أمير المؤمنين، فرمود: واى بر تو، مرا از أهل آسمان پاسبانى مى‌كنى يا أهل زمين؟ فرمود: نه، از اهل زمين، فرمود:

اهل زمين در باره من كارى نتوانند جز به اذن و اجازه خدا از آسمان، برگرد، پس برگشت.

11- به امام رضا (ع) گفته شد: اين سخن را مى‌گوئى با اينكه از شمشير خون مى‌چكد؟

فرمود: براى خدا يك بيابانى است از طلا كه با ناتوان‌ترين خلق خود- مورچه- آن را نگهداشته و اگر شتران بختى تنومند آن را بخواهند بدان نرسند.

باب رضا به قضاء

1- از امام صادق (ع) كه فرمود: