بعدى نبىّ ... انت ولىّ كلّ مؤمن بعدى و مؤمنة»[1]؛ اى على عليه السّلام! آيا نمى‌خواهى نسبت به من همانند هارون نسبت به موسى باشى؟ جز اين‌كه بعد از من پيامبرى نيايد ... تو ولىّ هر مرد و زن مؤمنى بعد از من هستى».

4. حديث الغدير:

«من كنت مولاه فهذا (علىّ) مولاه ...[2]؛ هر كه من مولاى اويم، اين على عليه السّلام مولاى اوست ...».

2- 3- 3. ضرورت جعل در صورت عدم حضور شخصى با ويژگى‌هاى پيامبر صلّى اللّه عليه و اله (زمان غيبت امام معصوم عليه السّلام)

اعتقاد شيعه به غيبت دوازدهمين پيشواى معصوم عليه السّلام، پيوسته اين سؤال را پديد آورده كه با عدم دسترسى به رهبر منصوص و معصوم، رهبرى جامعه چه سرنوشتى پيدا مى‌كند؟ آيا در عصر غيبت، رهبرى تعطيل‌پذير بوده و كليّه شؤون و اختيارات آن در اين دوران متوقّف مى‌باشد، يا شيعيان بايد در برابر هر دولتى كه قدرت را در دست گرفت، تسليم بوده و با سپردن همه اختيارات رهبرى به آن، طبعا همه حكومت‌ها را مشروع بدانند، و يا اشخاص خاصّى عهده‌دار مسؤوليّت‌هاى اجتماعى بوده و بدون تعطيل و توقّف، به نيازهاى جامعه رسيدگى كنند؟

[1] - المراجعات، ص 131.

[2] - همان، ص 187.