بحث راجع به تشيع و شيعه به خاطر اصالت شيعه است، بخاطر اينكه ما معتقد به تشيع هستيم، به خاطر اينست كه اسلام را از ديدگاه تشيع مى بينيم نه بخاطر اينكه مى خواهيم بين شيعه و سنى اختلاف ايجاد كنيم هرگز چنين منظورى نداريم و اين اختلاف را هم حرام مى دانيم. إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاهَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاهَ وَ هُمْ راكِعُون‌[1] حالا بايد ديد اگر ولايت را رعايت كرديم چه مى شود، آيا اثرى هم براى ما دارد؟ اگر سه بعد ولايت را كه عبارت باشد از حفظ پيوند هاى داخلى، قطع پيوند و وابستگى به قطبهاى متضاد خارجى و حفظ ارتباط دائمى و عميق با قلب پيكر اسلامى و قلب امت اسلامى يعنى امام و رهبر، كه بيان كرديم حالا اگر اين سه بعد را رعايت كرديم چه خواهد شد؟ قرآن در آيه بعد جواب مى دهد: وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُون‌ (كسى كه قبول ولايت خدا و رسولش و يا كسانى كه ايمان آورده اند را بكند و اين پيوند را مراعات و حفظ كند اينها غالب و پيروزمندانند و از همه پيروز تر همين ها هستند و اينها هستند كه بر همه ى جناحهاى ديگر غلبه خواهند داشت.)[2]

[1] - مائده 55.

[2] -. وسائل الشيعه ج 18، ص 95.( هر كس از عالمان دين، كه بر نفس و اميال نفسانى خود مسلت باشد و دين خود را پاس دارد، و پا روى هوا وهوس خود بگزارد، و مطيع احكام خدا( چه احكام فردى، چه اجتماعى) باشد مردم مى توانند از او تقليد( پيروى) كنند.) 2. عيون اخبار الرضا، ج 2، باب 38، ص 136، 3. مائده/ 51- 4 53. آل عمران/ 5 31. اين همان آيه است كه جزء جزء آن بيان شده و اينجا يك بار ديگر بيان شده است و معنى آن اين است:( ولى امر شما خدا استو رسولش و مومنانى كه نماز بپا مى دارند و ذكات مى دهند در حالى كه در ركوع هستند.)( مائده/ 55) 6. مائده/ 56