مسلمان باشد و وجودش، امكاناتش، انرژيهايش همه قوه و نيروها و استعدادهايش تحت فرمان خدا باشد در حالى كه در جامعه طاغوتى زندگى مى كند چنين چيزى ممكن نيست اگر در محيط طاغوتى و نظام طاغوتى يك مسلمان زندگى بكند در هر حال بخشى از مسلمانى اش در راه طاغوت است، صد در صد نمى تواند بنده خدا باشد.

دركتاب اصول كافى شريف كه از معتبرترين و قديمى ترين كتب شيعه است است اين حديث را با چند زبان نقل كرده است اين كه من مى خوانم يكى از اين چند زبان است مى توانيد به كافى كتاب الحجه باب‌ كسيكه خداى عزوجل رابدون امامى از جانب او ديندارى كند مراجعه كنيد در اين روايت امام صادق (ع) مى فرمايد: إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِى أَنْ يُعَذِّبَ أُمَّهً دَانَتْ بِإِمَامٍ لَيْسَ مِنَ اللَّهِ وَ إِنْ كَانَتْ فِى أَعْمَالِهَا بَرَّهً تَقِيَّهً وَ إِنَّ اللَّهَ لَيَسْتَحْيِى أَنْ يُعَذِّبَ أُمَّهً دَانَتْ بِإِمَامٍ مِنَ اللَّهِ وَ إِنْ كَانَتْ فِى أَعْمَالِهَا ظَالِمَهً مُسِيئَه‌[1].

عجيب حديثى است اين حديث مى گويد: آن مردمى كه در تحت ولايت ولى الله زندگى مى كنند اهل نجات هستند اگر چه در كارهاى شخصى و خصوصى گناه هائى هم گاهى داشته باشند و آن مردمى كه در تحت ولايت شيطان و طاغوت زندگى مى كنند اهل بدبختى و عذاب هستند اگر چه در كارهاى شخصى و در اعمال خصوصى اهل نيكو كارى و كارهاى خوب هم باشد اين خيلى عجيب است، البته همانطور كه گفتيم حديث به چند زبان است ولى همه زبانها همين معنا را مى دهد.

من هميشه مفهوم اين حديث را به ماشينى تشبيه مى كنم كه شما مثلا به قصد رفتن به نيشابور سوار شده ايد اگر چنانچه اين ماشين به طرف نيشابور برود شما حتما به هدف مى رسيد و اگر اين ماشين مثلا به طرف طبس يا قوچان برود مسلم است كه شما به هدف نمى رسيد، حال اگر در

[1] - الكافى، ج 1، ص: 376.