شيطان سر راهشان پيدا نمى شود بلكه آنها را
كه در ولايت او هستند و تحت ولايت و سيطره او هستند از آفرينش و فطرت خدائى دور مى
كند، چون بدون آن كارش نمى گذرد و شيطانيتش لغو مى شود. لذا دنبالش خدا خطاب بمن و
شما ميفرمايد: وَ مَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطانَ وَلِيًّا مِنْ
دُونِ اللَّه (هركسى كه به جاى خدا شيطان را به ولايت بپذيرد) فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبيناً (زيانى بسيار آشكار و
نمايان كرده است) يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ[1]
(شيطانا به آنها وعده مى دهد و آنها را مبتلا به آرزوها و پندارهاى دور و دراز مى
كند) وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ إِلَّا غُرُوراً
(و شيطان جز غرور و فريب و دروغ، وعده اى به انسان نمى دهد.)
1. نساء/ 76
2. نساء/ 115
3. خدا حال هيچ قومى را دگرگون نخواهد كرد تا زمانيكه خود آن قوم
حالشان را تغيير دهند (رعد/ 11).
4. لثام يعنى دهان بند، پارچه اى كه پائين صورت را تا زير چشمهامى
پوشاند.
5. هركه ظالمى را كمك كند خدا آن ظالم رابر او مسلط مى كند.