استعدادها، به منظور تجلى ابعاد خداگونگى انسان، فراهم آيد».

اما چگونه اين هدف مهم، واقع مى‌شود؟ پاسخ را بايد با گذر از مسير تحقق اهداف فرعى ذيل، جستجو كرد.

اهداف فرعى نظام سياسى اسلام‌

اهداف فرعى كه در واقع ابزار رسيدن به هدف اصلى هستند، به نوبه‌ى خود، هدف دسته‌اى از عملكردهاى نظام سياسى قرار مى‌گيرند. اين اهداف عبارتند از:

1. اقامه قسط و عدل‌

يكى از هدف‌هاى والاى پيامبران الهى در زمينه‌سازى محيط براى اصلاح، رشد، قسط و عدل است. «قرآن كريم» مى‌فرمايد: لقد انزلنا رسلنا بالبينات و انزلنا معهم الكتاب و الميزان ليقوم الناس بالقسط؛[1] ما انبيا را فرستاديم؛ به آن‌ها بيّنات و آيات و ميزان داديم تا مردم قيام به قسط كنند. امام رحمه اللّه در تبيين اين معنا مى‌فرمايد: «تا ... عدالت اجتماعى در بين مردم باشد، ظلم‌ها از بين رود و به ضعفا رسيدگى شود».[2] عدالت، نه تنها امر نيكو و پسنديده‌اى است كه دين آن را محترم و ارزشمند دانسته و هدف ارسال رسل، تحقق عدالت و قسط معرفى مى‌شود؛ بلكه اسلام، آن را، مقياس و ملاك ارزشمندى مطرح مى‌كند.

شهيد مطهرى رحمه اللّه مى‌نويسد: «اصل عدالت از مقياس‌هاى اسلام است كه بايد ديد چه چيز بر او منطبق مى‌شود. عدالت در سلسله علل احكام است، نه در سلسله معلولات، نه اين است كه آن‌چه دين گفت، عدل است؛ بلكه آنچه عدل است، دين مى‌گويد. اين معنا مقياس بودن عدالت است براى دين ...».[3] يكى از شاخص‌هاى عمده‌ى حكومت اسلامى نيز برقرارى عدالت در سطح جامعه، در مقياس‌هاى كلان و در ابعاد مختلف است؛ از جمله: ارتباط بين انسان‌ها با هم، انسان و جامعه، انسان و محيط طبيعى، انسان و خدا و ... است.

[1] - حديد، آيه 25.

[2] - صحيفه نور؛ ج 15، ص 146.

[3] - مطهرى، مرتضى؛ بررسى اجمالى مبانى اقتصاد اسلامى؛ ص 14.