حال وقتى معنى صراط را از حضرت مى‌پرسند، چقدر زيبا معنى مى‌كند؛ چون قلب امام صادق قلب پيامبر است و قلب پيغمبر خزانه الهى است.

حضرت در اين حديث فرموده است صراط در دنيا شناخت اهل بيت است و كسى كه اهل بيت را شناخت و با آنها رابطه برقرار كرد، در روز قيامت از روى جاده‌اى كه پلى است به روى جهنم، بدون هيچ مشكلى عبور مى‌كند.

حضرت مى‌فرمايد جلوه‌دنيايى صراط، امام مفترض‌الطاعه است. در روايات ديگر هم حضرت قسم ياد مى‌كنند كه واللّه اين صراطى كه در قرآن مطرح است اهل‌بيت هستند و جز طريق اين بزرگواران راهى براى شناخت خدا وجود ندارد. اهل‌بيت وقتى انسان را با خدا آشنا مى‌كنند در حقيقت خواسته‌هاى حضرت حق را به مردم منتقل مى‌نمايند. در اين سير هم، تمام همت و تلاششان را به كار بستند تا از انسان، موجودى والا بسازند. لذا حضرت على (ع) فرمود: اگر پاى ساختن شما در كار نبود، خدا ما را از آن حالت نورى‌مان كه در زير عرش الهى بوديم به زمين نمى‌آورد. ما تناسب با زمين نداريم.

تمام مصائبى كه اهل‌بيت در روى زمين متحمل شدند به‌خاطر مبارزه با دشمن خدا و دشمن انسانيت بوده است كه شما امروز هم اين فضاى غريبانه را احساس مى‌كنيد. اگر فاطمه زهرا (س) است و آن همه زجرها و آزارها؛ اگر امام حسن مجتبى (ع) است و آن بى‌وفايى‌ها و مسموميت؛ اگر امام حسين (ع) است و شهادت و تيرباران جسد مباركش و آن همه ظلم و فشار بر امام سجاد و امام باقر و امام صادق؛ كه امروز زائر مدينه اين مظلوميتها و غربت را با تمام‌