كه عده‌اى از اهل سنّت آن را حرام مى‌دانند و در مواردى عملًا از آن جلوگيرى مى‌كنند. بايد توجه داشت كه اين اعتراض ناشى از يك اختلاف فقهى ميان ما و آنهاست. فقهاى اهل سنّت در نماز خواندن در سه وقت از روز اختلاف دارند: 1- بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب، 2- هنگام طلوع آفتاب، 3- هنگام غروب آفتاب.

اكثر فقهاى‌اهل‌سنّت فتوا به كراهت‌نماز مستحبى بعداز نمازصبح و عصر مى‌دهند. لكن حنفيها، خواندن هيچ نمازى را در اين اوقات جايز نمى‌دانند؛ چه نماز قضا و چه مستحبى. با توجه به نظريه‌هاى فقهى مذكور، آنان خواندن نماز بعد از نماز صبح و يا عصر را حرام و يا مكروه دانسته، به همين جهت اعتراض و يا جلوگيرى مى‌كنند.

سلام آخر نماز

سلام آخر نماز از موارد مورد اختلاف بين فقهاى شيعه و سنّى، از نظر الفاظ و دفعات است. در نمازهاى جماعت اهل‌سنّت مشاهده مى‌شودكه امام‌جماعت‌در پايان نماز دو سلام‌مى‌گويد و صورت‌خود را در اولى، به جانب راست و در دومى به سمت‌چپ متوجه مى‌كند و بعد از آن هم كلمه «بركاته» را نمى‌گويد. مشهور در ميان فقهاى اهل سنّت اين است كه سلام اول واجب و موجب اتمام نماز و دومى مستحب است. لكن فقهاى‌شيعه سلام‌نماز را يك‌بار واجب مى‌دانند و به نظر آنان مستحب است كه نمازگزار، چه در نماز فرادى و چه جماعت، هنگام سلام نماز با گوشه چشم به سمت راست اشاره كند به گونه‌اى كه روى از قبله برنگرداند و اگر در نماز جماعت كسى در سمت چپ اوست، سلامى هم با اشاره به سمت چپ كند.[1]

[1] - عروه‌الوثقى، ج 1، ص 540، م 6.