وشرّفك و كرّمك و جعلك مثابة للناس و آمنامباركا و هدى للعالمين.

امام‌باقر هنگامى‌كه وارد مسجدالحرام شد وچشمش به‌كعبه‌افتاد، چنان متحول شد و با صداى‌بلند گريه كرد كه توجه حاضران را به خود جلب كرد. يكى از اصحاب گفت: يابن رسول‌اللّه كمى‌آرام باشيد كه ديگران به شما نگاه مى‌كنند. حضرت فرمود: چگونه آرام باشم كه مى‌خواهم نظر رحمت و رأفت خداوند را به خود معطوف كنم.[1]

احكام و مناسك‌

دومين عمل واجب در عمره مفرده، طواف در مسجدالحرام است. طواف شرايطى دارد كه با رعايت آنها صحيح خواهد بود. اين شرايط به دو بخش واجبات طواف و حقيقت طواف تقسيم شده است، كه در واقع همه آنها جزء شرايط صحّت هستند.

بخش اول: واجبات طواف‌

واجبات طواف پنج چيز است.

1- نيت: طواف‌كننده بايد با نيت رضاى خداوند اين طواف را انجام دهد. هر چند لازم نيست كه آن را به زبان بياورد، لكن اگر خواست به زبان بياورد، براى مثال اگر مى‌خواهد طواف عمره مفرده را انجام دهد، مى‌گويد: «طواف مى‌كنم طواف عمره مفرده قربة الى‌اللّه».

2- پاكى از حدث اكبر و اصغر: واجب ديگر طواف اين است كه از حدث‌اكبر پاك باشد و غسلهايى مانند جنابت، مس ميت، حيض، نفاس و استحاضه بر عهده او نباشد؛ يعنى اگر علت هر كدام از اين غسلها در او به وجود آمده، غسل آن را انجام داده باشد. لذا اگر كسى‌

[1] - مرآة الحرمين، ص 264.