توبه از گناهان و آرزوى شفاعت‌

«يا ولى اللَّه ان بينى و بين اللَّه عز و جل ذنوبا لايأتى عليها الارضاكم فبحق مَن ائتمنكم على سرّه و استرعاكم امر خلقه ... اللهم انى لو وجدت شفعاء اقرب اليك من محمد و اهل‌بيت الاخيار الائمه الابرار لجعلتهم شفعائى ...».

كه اين توبه از گناهان نشان از نهايت پشيمانى و ندامت دارد و طلب شفاعت نيز خود گويايى شناخت جايگاه امام معصوم و قرار دادن آن بزرگان در مقام واسطه و وسيله الى اللَّه است و هيچ غلو و اغراق در آن ديده نمى‌شود.

جاى جاى تعابير زيارت جامعه كبيره گوياى روح توحيدى آن و كمال بندگى امامان معصوم عليهم السلام و نقش آنان در هدايت الى اللَّه دارد و هرگز شائبه شرك در آن وجود ندارد.

پرسش 12. چرا اين زيارت را زيارت جامعه كبيره نام نهاده‌اند؟

مفسران و شارحان‌[1] زيارت جامعه كبيره در بيان علت نام‌گذارى اين زيارت به زيارت جامعه كبيره دو نكته را يادآورى كرده‌اند كه قابل تأمل و دقيق است:

1. اين زيارت، زيارتى است كه همه ائمه را شامل مى‌شود يعنى با اين زيارت مى‌توان همه امامان معصوم عليهم السلام را زيارت كرد كه به اعتبار استجماع زيارت‌شوندگان جامعه گفته مى‌شود. اگر چه مستلزم ثواب جامع هم مى‌باشد

[1] - شرح زيارت جامعه كبيره، سيدمحمدتقى نقوى، ص 18؛ سيماى ائمه در شرح زيارت جامعه كبيره، على نظامى همدانى، ج 1، ص 20؛ پرتوى از زيارت جامعه كبيره، مكارم شيرازى، ص 63 و ....