بخش نوزدهم: سيره عملى و روش شخصى امام موعود «ع»

امام مهدى «ع»، چون همه پيامبران و رهبران راستين و شايسته الهى، بسيار ساده زيست است، لباسهاى درشت و كم‌بها مى‌پوشد. و خوراك خشك و ناگوار مى‌خورد.

با آسايش و تن‌آسايى هيچ آشنايى ندارد، با كام و كامورى بيگانه است. چون پيامبران از هرگونه تعظيم و بزرگداشت و ستايش پرهيز دارد. و به معناى واقعى كلمه، زاهد است، و جز به ضروريات اين زندگى- در حدّ بسيار پايين آن- تن نمى‌دهد، و در سطح پايين‌ترين طبقات، بلكه دشوارتر از آنان زندگى مى‌كند. در زهدورزى و وارستگى امام مهدى «ع» را به حضرت يحيى «ع» تشبيه كرده‌اند، زيرا كه آن پيامبر بزرگ زاهدترين و عابدترين مردم زمان خود بود. امام قائم «ع» نيز زاهدترين و عابدترين مردمان است.

ديگربار اخلاق و رفتار والاى پيامبران و امامان آشكار مى‌شود، و امام مهدى «ع» تجلى دوباره زندگى پيامبر اكرم «ص»، و امام على «ع» و ديگر امامان «ع» است، و لباس و خوراك و خانه و كاشانه او يادآور لباس و خوراك و خانه كوچك و بينهايت ساده پيامبر «ص» و امام على «ع» است.[1]

[1] - مطالعه در زندگى اين دو پيشواى بزرگ، بخوبى روشن مى‌سازد كه امام موعود« ع» در اخلاق و احوال شخصى چگونه است. براى توضيح اين چگونگيها به الحياة 2/ 227 تا 237 و 266 رجوع شود.