و- انفاق براى دستيابى به ثروت بيشتر

در جامعه‌هاى فاسد پيش از ظهور، كار خير و بذلها و بخششها براى خدا نيست.

مسجد، مدرسه، درمانگاه، بيمارستان، و ديگر مؤسّسات عمومى ساخته مى‌شود اما نه براى خدا و نه با اخلاص، بلكه براى موجّه جلوه دادن خود، و براى دستيابى به پايگاه مردمى و نفوذ در جامعه و مراكز قدرت اجتماعى.

امام صادق «ع»:

* ... و رأيت الصّدقة بالشّفاعة، لا يراد بها وجه اللّه و تعطى لطلب النّاس ...[1]

- ... مى‌نگرى كه كار خير و اعطاء مال با وساطت (و پارتى‌بازى) انجام مى‌شود، و براى خدا نيست بلكه براى جذب مردم است ...

امام صادق «ع»:

* ... و رأيت الرّجل ينفق الكثير فى غير طاعة اللّه، و يمنع اليسير فى طاعة اللّه.[2]

- ... مى‌نگرى كه در راه دنيا بخششهاى فراوان مى‌كنند، و در راه خدا از دادن اندكى دريغ دارند.

ز- سرمايه‌گذارى براى مبارزه با حق‌

در نظامهاى پيش از ظهور، براى مبارزه با حق و عدالت، كوششهاى فراوانى صورت مى‌گيرد، و براى جلوگيرى از حاكميت حق و عدل سرمايه‌گذاريها مى‌شود. در سراسر جهان امروز، بيشترين سرمايه‌گذاريها، از طرف سرمايه‌داران براى مبارزه با حق‌طلبان و خفه كردن فرياد عدالتخواهان است.[3]

[1] -« بحار» 52/ 260.

[2] -« بحار» 52/ 259.

[3] - در داخل جامعه‌هاى اسلامى نيز از اين نمونه فراوان است.