دندان ديگرى باشد، از زير دندان انسان متجاوز و غاصب بيرون كشد، و به صاحب حق بازگرداند»[1].

از جمله اموال عمومى كه غاصبانه به افرادى خاص داده شده است «قطايع» است يعنى زمينهايى از اراضى خراجى، كه از راه امتياز به نزديكان حكام داده مى‌شد. اين اموال بذل و بخششهايى است كه موجب تشكيل طبقه‌اى ممتاز در جامعه است. در دوران گذشته پادشاهان و حكومتها به درباريان و اطرافيان خود قطعه زمينهايى پيشكش مى‌كردند. و اين زمينها قطيعه و قطايع نام داشت، و آغاز كار تشكيل طبقه‌اى بود ثروتمند و وابسته به حكومتها و در كنار آنان، و زمينه نابرابرى و تبعيض طبقاتى.

حكومتهاى فاسد و خودكامه با امتيازبخشى و جانبدارى عملى و قانونى موجب مى‌گردند كه طبقات ممتازى در سرمايه رشد يابند، و منافع و اموال عمومى را به سود خود به كار گيرند، و بر توان اقتصاد خود بيفزايند. اين مسائل و نظاير آن در دوران ظهور نابود مى‌شود، و اين زمينها چون ديگر اموال غصب شده به مردم بازمى‌گردد:

امام صادق «ع»:

* إذا قام قائمنا إضمحلّت القطائع فلا قطائع ...[2]

- چون رستاخيز قائم بيآغازد، قطايع از ميان مى‌رود و ديگر اقطاعى در ميان نخواهد بود ...

امروزه در كشورهاى دنيا، شيوه‌هاى درآمد- با اكثريت قاطع- نامشروع و ظالمانه است. بيشتر درآمدهاى پولى با شيوه‌هاى ربوى است، بسيارى از زمينها غصب شده است. بسيارى از مبادلات بازرگانى با سودهاى زياد و غير منصفانه انجام مى‌گيرد، و يا با انحصارگراييها و اعمال اجبارها و اضطرارهايى است كه همه مستلزم ظلم است، و

[1] -« خورشيد مغرب»/ 31، به نقل از« المهدى الموعود المنتظر» 1/ 279.

[2] -« بحار» 52/ 309؛« در فجر ساحل»/ 39.