هيچكس جز او كارگشايى نخواهد شد و هر كس هر كمال و جمالى دارد از خود نيست بلكه جلوه كمال و جمال اوست: «وَ ما رَمَيْتَ اذْرَمَيْتَ وَلكِنَّ اللَّهَ رَمى»[1]. [او- جلّ و علا-] در هر چيز و هر فعل و هر گفتار و كردار صادق است و هر كس اين حقيقت را دريابد و ذوق كند، به كسى جز او دل نبندد و از كسى جز او حاجت نخواهد.

سعى كن در خلوات، در اين بارقه الهى فكر كنى و به طفل قلبت تلقين كن و تكرار كن تا به زبان آيد و در مُلك و ملكوت وجودت اين جلوه خودنمايى كند، و به غنىِّ مطلق بپيوند تا از هر كس جز او غنى شوى و از او توفيق وصول بخواه تا تو را از همه كس و خودى خودت بِبُرَد و تشريف حضور دهد و اذن دخول.[2]

انانيّت، حجاب اصلى انسان‌

پسر عزيزم! او- جلّ و علا- اول و آخر و ظاهر و باطن است: «هُوَ الْاوَّلُ وَ الْاخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ اْلباطِن»[3]؛ «ايَكُونُ لِغَيْركَ مِنَ الظُّهُورِ ما لَيْسَ لَكَ حَتَّى يَكُونَ هُوَ الْمُظْهِرُ لَكَ‌ مَتى غِبْتَ حَتَّى تَحْتاجُ الى‌ دَليلٍ يَدُلُّ عَلَيْكَ وَ مَتى بَعُدْتَ حَتَّى تَكُونَ الْاثارُهِىَ الَّتى‌ تُوصِلُ اليْكَ عَمِيَتْ عَينٌ لاتَراكَ عَلَيها رَقيباً»[4]

او ظاهر است و هر ظهورى ظهور اوست و ما خود حجاب هستيم. انانيّت و

[1] - و( اى پيامبر) هنگامى كه تو تير افكندى، نه تو بلكه خدا افكند. سوره انفال( 8): آيه 17

[2] - وعده ديدار، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى رحمه الله، نامه 8/ 2/ 1361

[3] - سوره حديد( 57): آيه 3

[4] - آيا ممكن است براى غير تو از ظهور نصيبى باشد كه براى تو نيست، تا اين‌كه او وسيله ظهور تو گردد؟ كى غايب بوده‌اى كه نيازمند برهان باشى تا به تو دلالت كند؟ و كى دور بوده‌اى كه آثار( مخلوقات) وسيله رسيدن به تو شوند؟( هرگز چنين نيست و) كور باد چشمى كه تو را مراقب خود نبيند.( فرازى از دعاى امام حسين عليه السلام در روز عرفه)

[5] - ديوان فروغى بسطامى: