در بحث از «هدف»، انديشمندان تعاريف مخصوص به خود را دارند؛ عده‌اى منافع ملى را هدف مى‌دانند[1] و عده‌اى ديگر، هدف يك چيز را از نظر ماهيت به سه دسته تقسيم كرده‌اند:

1) اهدافى كه بيانگر خواسته‌ها و تقاضاى ارزش‌هايى است كه يك دولت آن‌ها را ندارد و به دنبال آن‌هاست.

2) اهدافى كه يك كشور در تأمين و حفظ آن مى‌كوشد.

3) اهدافى كه فراتر از منافع ملى يك دولت و اصالتى فراتر از مرزهاى كشور است.[2] به نظر مى‌رسد اگر ما هدف را «حفظ و تأمين خواسته‌ها و تقاضاى ارزش‌هايى كه يك حكومت آن‌ها را ندارد و به دنبال آن‌ها است» تعريف كنيم، مى‌توان اهداف سياست اسلامى را موارد زير دانست:

1) رسيدن به سعادت‌

كه همانا تكامل نفس انسان و نزديكى به درگاه الهى است و اين از آشكارترين صورت‌هاى تفاوت سياست اسلامى با سياست غير اسلامى است؛

[1] - ايزدى، بيژن، درآمدى بر سياست خارجى جمهورى سياست، ص 42.

[2] - محمدى، منوچهر، اصول سياست خارجى جمهورى اسلامى ايران، تهران، بى‌تا، ص 20.