از احمد بن عمر شيبانى فقيه زاهد جليل القدر كه به سال 261 در بغداد
وفات يافت. از ديگر آثار او: كتاب الوصايا و كتاب احكام الاوقاف، و كتاب الحيل و
المخارج.
ادب القاضى خصاف به گفته حاجى خليفه در يكصد و بيست باب تدوين شده و
عدهاى از فحول علما و از جمله امام ابو بكر احمد بن على جصاص آن را شرح كردهاند.
ادب القاضى ر. ك. شيبانى
اذرعى (امام)
مراد شهاب الدين احمد بن حمدان اذرعى متوفى 783 است كه كتاب منهاج
الطالبين امام نووى را شرح كرده است.
استاد الائمه
" و استاد الائمه رحمه الله در اقضيه از ابو ذر روايت كرده
..." (ص. 142) ظاهرا مراد كتاب اقضية الرسول امام ظهير الدين على بن عبد
الرزاق مرغينانى حنفى، متوفى بسال 506 است.
اسرار قاضى ابو زيد
مقصود كتاب الاسرار فى الاصول و الفروع عند الحنفيه است از ابو زيد
عبد الله بن عمر دبوسى از مردم ماوراء النهر كه به سال 340 در بخارا وفات يافت.
اسفورقانى
امام محمد بن محمد بن اسمعيل خطيب اسفورقانى مؤلف صنوان القضا و
عنوان الافتاء. اسفورقان يا اشپورقان (شبرقان) در نزديكى بلخ و از مراكز عمده
ولايت جوزجان بوده است.
اسفيجابى
شيخ الاسلام امام ابو نصر احمد بن منصور اسبيجابى، صاحب كتاب
مبسوط." و شيخ الاسلام اسفيجابى رحمه الله در مبسوط خود گفته ..." (ص.
395) وى در حدود سال 500 وفات يافته است. اسفيجاب يا اسبيجاب شهرى است از تركستان
و جماعتى از علما منسوب به آن شهرند.
اسمعيل بن حماد
نوه ابو حنيفه بود و قاضى بصره، صاحب كتاب الرد على القدريه و كتاب
الارجاء.
اسنوى (امام اسنوى شامى)
جمال الدين عبد الرحيم بن حسن صاحب كتاب اشباه و نظاير و طبقات
الشافعيه و