ماندگارترين مخاطبان انقلاب‌

پس يك مسئله اين است كه من مختصرى در اين‌باره عرض كنم؛ و عمدتاً براى آن جوانهايى كه در سال 58 كه اين حادثه اتفاق افتاد- يعنى پانزده سال قبل- يك كودك، يا نوجوانى بودند. بعضى از شماها هم- بعضى از دانش‌آموزان عزيز ما- آن وقت در دنيا نبودند. بعد از اين مطلب هم من مى‌خواهم يك مطلب اساسى‌ترى را به شما كه امروز در واقع، ماندگارترين مخاطبان انقلاب و ما خدمتگزاران انقلاب هستيد، عرض بكنم.

شانزده سال مبارزه‌ى ضدامريكايى‌

مبارزه‌اى كه به طور مشخص و واضح، از سال 1341 به نحو همه‌گير شروع شد، قبلا هم بود، ولى به صورت صنفى و كوچك- دانشجويى، روشنفكرى، يا روحانى- محدود بود؛ اما از سال 1341، مبارزه‌ى همه‌گيرى به رهبرى علماى بزرگ و در رأس همه، امام بزرگوار شروع شد. از سال 1341 تا سال 1357- يعنى شانزده سال- اين مبارزه ادامه داشت تا به پيروزى رسيد. عزيزان من، اين مبارزه‌ى شانزده ساله، در واقع يك مبارزه‌ى ضدامريكايى بود. اگر چه كه مبارزه با رژيم شاه بود؛ اما چون رژيم شاه را اساساً امريكايى‌ها سركار آورده بودند- در سال 32- و آنها آن را پشتيبانى مى‌كردند- آنها همه كاره‌ى اين كشور بودند، آنها او را قدرت بخشيده بودند، آنها پشتوانه بودند كه او بتواند مردم را آن‌گونه قتل عام كند، آن جور شكنجه كند، افراد را در زندان آن طور غريبانه، زير شكنجه، يا در خيابانها و ميدان‌ها مثل 15 خرداد و 17 شهريور قتل عام كند، يا در مدرسه‌ى فيضيه و دانشگاه به جان دانشجو و طلبه بيفتد- اين ملت ما همه‌ى اين گناهان بزرگ را از چشم امريكا مى‌ديد و معتقد بود كه دست او در كار است.

ابزار امريكا در ايران‌

امريكا در داخل كشور ما با دو ابزار كار مى‌كرد؛ يكى ابزارهاى امريكايى، كه عبارت بود از سرمايه‌گذارى‌ها و دخالتهاى در ارتش و آن مجموعه‌ى كارشناسى نظامى و از اين چيزها و پولها و سياستها و سفارت امريكا. يك ابزار ديگر، عوامل صهيونيست بودند- اگر چه كه آن وقت صهيونيستها از ترس مردم، سفارتخانه‌ى رسمى در ايران نداشتند، جرأت نمى‌كردند؛ اما مراكزى مخصوص صهيونيستها