براى مراجعينتان در دانشگاه باشيد. اگر اين چند خصوصيت را داشته باشيد، يك روحانى موفقيد. سَرِ وقت در نمازتان حاضر باشيد. براى مراجعه آن دانشجو يا آن استاد كه مى‌خواهد پيش شما بيايد درد دل كند، حرفش را بزند يا مشورت بخواهد، وقت كافى بگذاريد. در جلسات و در برخوردها، مفاهيم اسلامى و قرآنىِ متعالى و اساسى را، كه روى آنها مطالعه و كار كرده‌ايد، ارائه كنيد، و از حرفهاى عوامانه، بى‌مطالعه و سر هم بندكنى، بپرهيزيد. اگر بخواهيد براى مفاهيم متعالى و اساسى، حدّى عرض كنم، مى‌گويم حدّش هم كتابهاى مرحوم مطهرى است. به نظر بنده، هر طلبه‌اى كه كتابهاى مرحوم مطهرى را بلد باشد، يك روحانى كافى براى دانشگاه‌هاست. همين. كتابهاى مطهرى را، از لحاظ معارفى، كاملا بلد باشد. البته بايد با مسائل كشور هم آشنا باشد. چون فقط مسائل دينى، نيست. البته اگر بيشتر و بهتر هم بلد بود، كه ديگر چه بهتر! نه اينكه بخواهيم بگوييم غايتش آن است. مى‌خواهيم بگوييم: يك حدّ، كافى است.

عالم زاهد

خلاصه اينكه، محيط دانشگاه بايد روحانى را عالم و آگاه و بى‌اعتنا به دنيا بيابد. اين سه عنصر، لازم است. عالم باشد؛ يعنى بداند كه در رشته خودشْ اهل علم و دانش است، و عوام نيست. چون، همان طور كه مى‌دانيد، عوامِ معمّم هم، داريم. اى بسا آدمهايى كه عوامِ عوام‌اند. از مسائل دينى هم بپرسيد، خيلى وارد نيستند. اى بسا آدمى كه عوام نيست و عالم است؛ اما آگاهى و هوشيارى و بينشِ ذكاوت‌آميز، ندارد. اين هم به درد نمى‌خورد. و سومى، همان بى‌اعتنايى به زخارف دنياست. البته نمى‌گوييم گرسنگى بكشد، يا از همين حداقلِ رايج معمول، اجتناب كند. نه! حرص به دنيا، از او فهميده نشود. رغبت به دنيا، از او ديده و ملاحظه نشود. به هر حال، ما خيلى متشكريم. در حقيقت، هر كدام از شما آقايان- بخصوص جناب آقاى «جنّتى»، جناب آقاى «صدر» و بقيه آقايان مسئولين- علاوه بر اينكه وظيفه‌اى را انجام مى‌دهيد، بر بنده، منتى هم داريد. چون بنده به اين كار، خيلى اهميت مى‌دهم.

اميدواريم كه خداوند كمك كند، تا همه بتوانيم وظايفمان را انجام دهيم.

والسّلام عليكم و رحمه الله و بركاته‌