تهاجم فرهنگى‌

اشتباه اينجاست كه عده‌اى خيال مى‌كنند، آن چيزى كه موجب مى‌شود شهوات رواج پيدا كند، علم و دانش است. نه، علم و دانش، آن جريان دوم بود. جريان اول، جريان فرهنگى محض و بازكردن راه فساد فكرى و عملى و جنسى و ابتذال زندگى روى مردم بود. اين، آن كار اول بود كه انجام دادند. لذا اولين كسانى كه با اين حمله‌ى غربى‌ها در ايران و همين‌طور در كشورهاى ديگر فاسد شدند، باسوادان نبودند؛ بسيارى از بى‌سوادان بودند. همين حالا هم همين‌طور است.

كسانى كه در دوران رژيم ستمشاهى غرق در فساد بودند، اكثر و اغلبشان بى‌سوادان و طبقات متوسط جامعه بودند. بله، رفاه مؤثر است و كمك مى‌كند. آن حالت رفاه و مصرف‌زدگى و آسايش زندگى، به آن فسادى كه آنها دنبال مى‌كردند و برنامه‌ريزى مى‌نمودند، كمك مى‌كرد. اين، يك جريان بود.

بنيان دانشگاه‌

جريان ديگر، جريان علمى و فكرى بود. يعنى با ورود تفكرات علمىِ جديد به كشورهاى اسلامى- كه قهرا جاذبه داشت و طبيعى بود كه پيشرفتهاى علمى‌اى كه اروپا به آن دست يافته بود، جاذبه داشته باشد- اين پيشرفتهاى علمى را وسيله‌اى براى بى‌اعتقادى به دين و خاموش كردن شعله‌ى ايمان دينى در دلها و از بين بردن بيدارى وجدان دينى در آحاد مردم قرار دادند. لذا دانشگاه‌ها را از اول بر پايه‌ى بى‌اعتقادى گذاشتند.

هر گروه از جوانانى كه در دوره‌هاى اول براى تحصيل رفتند، هدف تبليغات ضداسلامى اروپايى‌ها قرار گرفتند. آن كسانى كه اولين پرورش يافته‌هاى فرهنگ غرب بودند، غالباً- نمى‌گويم همه- كسانى بودند كه با دين، بيگانگى و بلكه عنادى احساس مى‌كردند. البته ضعف نفسها و نبودن تبليغات دينى قوى و باب روز هم مؤثربود.

بنيان دانشگاه- يعنى مركز پرورش انسانهاى دانشمند طبق پيشرفتهاى علمى روز- بر بى‌دينى و معارضه‌ى با دين گذاشته شد و چندين سال اين مسئله را با قوّت و دقت دنبال كردند. يعنى نه تنها دين را در دانشگاه‌ها ضعيف كردند، بلكه به معارضه‌ى با آن پرداختند.

هدف دين‌ستيزى غرب‌