در ثانى چيزى غير از حرف همكاران آمريكايى و انگليسى ما باشد.

دكتر شونمان: آقاى دكتر! چون مسئوليت در حزب و وزارت امور خارجه و ديپلماسى دارد؛ نگران نتايج و تبعات است. كه بعيد است يك رساله تحقيقى، اين‌قدر اهميت داشته باشد!

دكتر ميشل: فكر نمى‌كنم تهيه يك اثر دانشگاهى، نه تنها اثر نگران‌كننده براى دولت و سياست كشور ندارد؛ بلكه باعث تلطيف روابط دو كشور خواهد بود، مگر اينكه لابى‌هاى يهودى در فرانسه نگران باشند.

دكتر ژيد: از شما عجيب است كه منافع كشور فرانسه را با منافع لابى‌هاى يهودى درهم مى‌آميزيد و سخن يهودستيزان و دشمنان منافع ملى را مطرح مى‌كنيد.

شونمان: بماند. آقايان به نفع هيچ‌كدام ما نيست خيلى وارد اين مقوله بشويم. بهتر است با رأى‌گيرى قضيه را فيصله دهيم.

منزل اميلى و آندره‌

صداى زنگ تلفن به صدا در آمد. آندره در حالى كه حوله حمام به تن دارد با عجله به سمت تلفن مى‌رود.

منشى گروه: سلام خسته نباشيد. آقاى آندره. مادام تشريف دارند؟

آندره: شما؟

منشى: از دانشكده تماس مى‌گيرم. دفتر رياست گروه مطالعات خاورميانه ...

آندره: بفرمائيد مادام تشريف ندارند.

منشى: به ايشان اطلاع دهيد، موضوع پيشنهادى ايشان مورد تصويب هيئت ژورى دانشكده قرار گرفت. براى مذاكره به دانشكده مراجعه كنند ...

ساعت ميدان، چهار بعد از ظهر را نشان مى‌دهد و خيابان كمى شلوغ و پر رفت و آمد است.