نام کتاب : دين و دولت در انديشه اسلامي نویسنده : سروش، محمد جلد : 1 صفحه : 199
وابستگانش و ....[1]
ج) پيامبر اسلام، طى نامهاى به بنى اسد، قضاعى بن عمر را به عنوان حاكم آنان
معرفى نمود.[2] د) رسول
خدا، معاذ بن جبل را به عنوان نماينده خويش و حاكم يمن به آنجا فرستاد و
توصيههايى در زمينه برخورد با اهل كتاب و توجه به مظلومين و محرومين نمود.[3] ه) علاء بن حضرمى را رسول اكرم،
حاكم قطيف در بحرين قرار داد.[4] و) قيس بن
مالك را طى حكمى به امارت قوم خود منصوب نمود.[5]
ز) عبادة بن اشيب را بر قوم خودش منصوب كرد و در حكم آن مرقوم نمود:
بر هر كه اين نوشته من خوانده شود و اطاعت ننمايد، از سوى خداوند،
يارى نخواهد شد.[6] ح) پس از
آن كه در سال دهم هجرت، خالد بن وليد را به منطقه نجران فرستاد تا بنى الحارث را
به اسلام فراخواند و آنها همگى به اسلام روى آوردند و نمايندگانى به خدمت حضرت
فرستادند. آن حضرت، قيس به حصين را كه از بزرگان آنان بود، به امارت ايشان برگزيد.[7] علاوه بر موارد فوق، رسول خدا
فرمانروايان و حاكمان ديگرى نيز براى مناطق مختلف انتخاب و نصب نمودند كه تفصيل
آنرا بسيارى از مورّخان، سيرهنويسان و ترجمهنگاران آوردهاند.[8]
[1] - محمد ابراهيم آيتى، تاريخ پيامبر اسلام، ص 639.