«استمنا هاى مكرّر، مركز عصبى را دچار حساسيّت و ضعف مى سازد، كه اين خود سبب عوارضى در بعد مى شود. (و از اين كه ذهن همواره) در جستجو براى استمناء باشد، مراكز تحريكات را خسته كرده و سبب ضعف عصبى خواهد شد- براى جوانان و نو جوانان-.

ارضاى ناكامل جنسى و بعد هم پشيمانى از عمل (نيز) سبب ضعف روحى در افراد مى شود. تسكين هاى كنونى (و موقّت) تدريجاً كار را به فزون طلبى هايى در اين زمينه كشانده و از ظرفيت آرامش روحى خواهد كاست و در كل استمناء به ويژه در رابطه با هيجان نيرومند و قوى اثرى منفى روى دستگاه عصبى مى گذارد و آن را دچار اختلال خواهد كرد. اين ضعف و اثر منفى بعدها بعدى بزرگ براى بدن نيز خواهد داشت.»[1]

ب: ضعف اراده‌

از ديگر عواض و مضرّات روحى، كه قطعاً گريبان اشخاص معتاد و مبتلا به خود ارضايى را مى گيرد ضعيف شدن اراده آن هاست‌[2]. تقريباً مى توان گفت بدون استثناء تمام كسانى كه به اين عمل دست بزنند، گرفتار اين ضرر خواهند شد. البته شدّت و ضعف آن وابسته به مقدار و نوع اعتياد با آن متغيّر مى باشد.

ج: احساس حقارت‌

شخصى كه به استمناء و خود ارضايى، گرفتار است، بعد از گذشتن مدّتى، احساس حقارت مى كند. احساس حقارت خود مى تواند يكى از عوامل خود ارضايى و نيز مى تواند از اثرات خود ارضايى باشد.

وقتى شخص، به واسطه خود ارضايى و استمناء، از خويش به جاى همسر كام مى گيرد، باعث مى شود در خود احساس حقارت كند و شخصيت خويش را، تباه شده ببيند و دچار خود كم بينى شود.

د: تند خويى‌

چهارمين ضرر روحى ابتلاء به استمناء و جلق، تغييرات سريع خلقى‌

( mood swings )

، بد خلقى و تند شدن خوى‌[3] شخص مبتلا مى باشد. زيرا از يك سو شخص مبتلا اعصاب و روان آرامى ندارد و از سوى ديگر در خود احساس حقارت مى كند.

ه: افسردگى‌

از ديگر ضررهاى روحى و روانى استمناء، كه تقريباً تمام متخصّصان به آن اشاره كرده اند افسردگى مى باشد.[4] كسى كه عمل خود ارضايى را انجام مى دهد، چون كه از يك سو گوشه گير مى شود و در خود احساس شكست و حقارت مى كند و از سوى ديگر، دوستان خود را مى بيند كه گرفتار اين عادت شنيع نيستند، و نيز به خاطر آشفتگى هاى خلقى كه به طور مدام صورت مى گيرد لذا به افسردگى دچار مى شود.

و: حسادت‌

[1] - دكتر على قائمى؛ خانواده و مسائل جنسى كودكان، ص 141، چاپ هفتم، انتشارات انجمن اولياء و مربيان، 1372.

[2] - حميدرضا شاكرين و جمعى از محقّقان؛ پرسش ها و پاسخ ها، دفتر هفتم، ص 289.

[3] - سيّد مصطفى ديانت مقدم، آرامش طوفانى پيشگيرى و درمان خودارضايى ص 31.

[4] - دكتر على قائمى؛ خانواده و مسائل جنسى كودكان، ص 139.