علت اين مسئله هم آن است كه از اين سن كم كم غرائز جنسى فرزندان بروز پيدا مى كند و لذا بايد از هر گونه زمينه سازى و ايجاد عامل تحريك جنسى پرهيز شود.

البته اين بدان معنا نيست كه نبايد رختخواب فرزندان را تا سن 7 سالگى از هم جدا كرد. بلكه مقصود اين است كه وقتى فرزندان به اين سن رسيدنداز آن به بعد ديگر به هيچ وجه نبايد رختخواب فرزندان يكى باشد. از اين رو توصيه ما اين است كه سعى كنيد كودكان خود را از همان ابتدا از هم جدا بخوابانيد تا عادتى حاصل نشود.

و: عدم رعايت مسائل زناشويى‌

چگونگى رابط زناشويى والدين در منزل، از جمله عوامل موثر در سلامت و يا انحراف جنسى فرزندان به شمار مى آيد. اين مسئله بيش از آنچه تصور مى شود از اهميت برخوردار است لذا نياز به عنايت و توجه بيشترى دارد.

دين مبين اسلام نيز، نسبت به چگونگى رابطه زناشويى در زمانى كه فرزندى در خانه باشد حساسيت خاصى نشان داده و توصيه هاى مهمى را به والدين كرده است كه ما به ذكر دو نمونه ى مهم آن مى پردازيم:

الف) عمل زناشويى با حضور فرزندان ممنوع‌

يكى از مسائل مهم و حساس و در عين حال مورد غفلت آن است كه پدر و مادر هرگز نبايد در جايى (مثل اتاقى) كه فرزندانشان حضور دارند وحتى خواب هستند با هم عمل نزديكى كنند زيرا اين كار از جهات مختلف بر فرزند شما تاثير خواهد گذاشت.

امام صادق (عليه السلام) مى فرمايد:

«لا يُجامع الرَجلُ امراتَهُ و لا جاريتهُ وَ في البيت صَبيٌّ فانَّ ذلك مِمّا يُورثُ الزّنا؛[1]

هيچ مردى در حالى كه كودكى در خانه (اتاق) است با زن و كنيز[2] خود آميزش نكند، زيرا اين كار زنا را به ارث (به جا) مى گذارد».

روانشناسان و متخصصان هم توصيه مى كنند كه از انجام عمل آميزش جنسى در حضور فرزندان و لو فرزند شما چند روزه هم باشد و حتى در صورتى كه خواب هم است بايد خوددارى كنيد.[3]

در تحقيقى كه براساس چهارصد نامه ارسالى از نوجوانان و جوانان به راديو (به عنوان برنامه آينده سازان) به عمل آمده است،[4] در موارد متعددى نوجوانان و جوانان علت اصلى خودارضايى را «در جريان قرار گرفتن مسائل خاص والدين» و يا «شاهد اين عمل بودن» را ذكر كرده اند.

[1] - محمّد بن يعقوب كلينى؛ الكافى، ج 5، ص 499 و 500.

[2] - منظور از كنيز« زنان برده» مى باشد، مشروط به شرائط متعددى كه در كتب فقهى آمده و چنان نيست كه هر كنيزى به صاحب آن حلال باشد.( آيت الله ناصر مكارم شيرازى با همكارى جمعى از نويسندگان، تفسير نمونه، ج 14، ص 199).

[3] - دكتر هايم جى. گينات؛ رابطه ى بين والدين و كودكان، ترجمه سياوش سرتيپى، ص 123، انتشارات اطّلاعات، 1384.

[4] - تحقيقى پيرامون مشكلات خانوادگى، جنسى و آموزشى نوجوانان از طريق بررسى 400 نامه اى ارسالى آنان به برنامه آينده سازان راديو، مديريت تحقيقات و آموزش تربيت وزارت و پرورش، به كوشش عباس رحيمى نژاد، رضا دهبانى، دى 1367،( به نقل از دنياى نوجوانان، ص 156)