جز اين نبود كه مرجع گزينش، مهاجر و انصار باشد هرچند آنان در اين اغماض عاصى و گنهكار بودند.

پرسش سوم‌چرا رأى اكثريت بر اقليت نافذ است؟

بر فرض اين‌كه سرچشمه قدرت، اراده و خواست مردم باشد، چرا تصميم‌هاى اكثريت در گزينش رئيس دولت و همچنين تصميم اكثريت در گروه شورا بر گروه‌هاى ديگر لازم الاتباع باشد؟

به عبارت ديگر كمتر اتفاق مى‌افتد كه در انتخاب فردى و يا تصويب لايحه‌اى اتفاق نظر به‌وجود آيد، بلكه غالبا به صورت اقليت و اكثريت جلوه مى‌كند در اين موقع سؤال مى‌شود را بايد نظر اكثريت بر اقلّيت نافذ باشد؟ آيا اين مطلب با استقلال انسان‌ها در جان و مال خود، منافاتى ندارد؟

پاسخ‌

هرگاه به زندگى بشر از ديده «فردى» بنگريم در اين صورت مسأله حفظ نظام و مسئوليت اجتماعى براى ما مطرح نبوده، و قهرا پاسخ سؤال منفى خواهد بود زيرا به چه دليل نظراكثريتى بر اقليتى، و يا رأى شركت‌كنندگان بر گروهى كه اصلا در انتخاب و گزينش رئيس و يا گزينش نمايندگان شركت نكرده‌اند، حاكم باشد؟ و بر ديگران‌