تطبيق كرد. چنان‌كه قرآن مى‌فرمايد:

تلك الدّار الآخرة نجعلها للّذين لا يريدون لعوّا فى الأرض و لا فسادا و العاقبة للمتّقين.[1] اين سراى آخرت را تنها براى كسانى قرار مى‌دهيم كه اراده برترى‌جويى در زمين و فساد را ندارند و عاقبت نيك براى پرهيزكاران است.»

خلاصه حكومت سلطنتى، درصورتى‌كه مورد پذيرش ملت قرار گيرد، مانعى از رسميت نخواهد داشت، ولى چون طبيعت اين نوع حكومت، استبداد و خودسرى است، و هميشه سرچشمه قدرت، اراده ذات ملوكان است نه خواست توده‌هاى مستضعف، ازاين جهت حكومت جمهورى به گونه‌اى كه انتخاب و گزينش رئيس دولت و در نتيجه خود هيئت دولت در دست مردم باشد با ويژگى‌هاى حكومت اسلامى سازگارتر و به روح تعاليم اسلام نزديك‌تر مى‌باشد.

پرسش دوم‌انتخاب رئيس دولت اسلامى، مستقيم يا غير مستقيم؟

اگر سرچشمه قدرت، اراده ملت است، چرا امام على عليه السّلام در يكى از نامه‌هاى خود گزينش رئيس دولت را از آن مهاجر و انصار

[1] - قصص/ 83.