كه يك مادر مهربان و ارزشمند را به يك قانون‌گريز تحقير شده تبديل مى‌كند، نياز به تغيير دارد. خواهيم فهميد چه قدر مسخره است اگر تصور كنيم امكان دارد تعهدات والدگرى سنتى را مى توانيم حفظ كنيم بدون آنكه بازخوردهاى اصلى آن؛ يعنى رابطه صميمانه با كودك را حفظ نماييم. جك كرامر اعتقاد دارد علت اصلى مشكلى كه در رابطه با حمايت مالى كودكان پيش آمده است، شيوه رفتار ما با پدران است و نه طبيعت مردانه به خودى خود.

همه ديدگاهها و سياستهاى ما نسبت به والدينِ غير سرپرست، آكنده از دشمنى با پدران است.

مردان سياهپوست: اهداف ويژه‌

جنگ عليه پدران به طور ويژه درباره مردان سياهپوست شديدتر است. آمريكاييان آفريقايى‌تبار هنوز در سايه بردگى زندگى مى‌كنند. اين بردگى نقش مردانه حمايتگرى و غرور، متانت و قدرتى را كه همراه آن است، كاملًا محو كرده است. به اين ترتيب، مردان سياهپوست به طور خاص اين باور را كه آنها يك‌بار مصرف و دورانداختنى هستند، مى‌پذيرند. پسران سياهپوست در هنگام بزرگ شدن عادت دارند جملات تحقيرآميزى مانند اين را بشنوند: «مردان سياهپوست هيچ چيز نمى‌شوند، هيچ‌وقت چيزى نخواهند شد و تو هم مثل پدرت هستى.»[1]

بايد به خاطر داشت كه بردگى نيز تأثيرات گوناگونى بر مردان و زنان‌

[1] -Ibid .