(5) هدف تربيتى: تخلق به اخلاق حسنه؛ روش تربيتى: تأسى به صفات الهى؛ آفت: فخر فروشى.

در واقع تيتر بحث را ما از همين قسمت الهام گرفته بوديم. در احاديث آمده است كه به اخلاق الهى تخلق و آراسته شويد. اخلاق خداوند كدام است؟ خداوند صفات متعددى دارد از جمله: عزيز، رحمن، رحيم، رزاق، حليم، صبور، عفو، غافر و ... كه انسان تربيت شده نيز از همه اين خُلق‌ها بايد بهره‌مند باشد و ضمناً مواظبت كند كه با آراسته شدن به هر كدام از صفات مذكور، از فخر و مباهات بپرهيزد. هم دروناً عجب او را نگيرد و هم بر ديگران مباهات ننمايد. نكته ديگر آنست كه در اينجا امام باز روح بلند انسانى را يادآور مى‌شوند كه بى‌نهايت طلب است و كمال‌خواه و لذا «معالى الاخلاق» را طلب مى‌كند و باصطلاح خواسته‌هاى متعالى دارد.

فراز چهارم‌

(اللّهمّ صلّ على محمد و آله و لاترفعنى فى النّاس درجة الّا حططتنى عند نفسى مثلها و لاتحدث لى عزّاً ظاهراً الّا احدثت لى ذلة باطنة عند نفسى بقدرها.)

«بار خدايا بر محمد (ص) و خاندان او درود فرست و مرا در ميان مردم به درجه و مقامى سرفراز مفرما جز آنكه پيش نفسم مانند آن پست نمايى و ارجمندى آشكار برايم پديد مياور جز آنكه به همان اندازه پيش نفسم براى من خوارى پنهانى پديد آورى.»