جهان ريشه‌كن مى‌شود. اما با ظهور امام زمان (ع) جهان غرق در نورانيت، قداست و طهارت شده و آيين يكتاپرستى و اخلاق فراگير و حاكم مى‌شود. در اين زمان انسان‌ها از تعالى روحى و تكامل عقلى برخوردار شده و موانع و عوامل فساد و انحراف از بين مى‌رود. اين عنايت خداوندى است كه در آينده تاريخ و با تشكيل دولت مهدوى (عج) و تربيت دينى مردم، اخلاق آنان كامل و خردهايشان شكوفا مى‌شود و جامعه فاسد و تباه‌آلود عصر پيشاظهور، به مدينه فاضله اسلامى تبديل مى‌گردد: «هنگامى‌كه قائم ما قيام كند، دست خود را بر سر بندگان مى‌گذارد و بدين ترتيب خردهاى مردمان شكوفا (متمركز) و اخلاقشان كامل مى‌شود».[1]

اگر فرهنگ جامعه از هر لحاظ سالم و اخلاقى و هنجارها و ارزش‌هاى دينى بر آن حاكم شود، ديگر اثرى از ظلم‌ها، فسادها، تباهى‌ها و تبعيض‌ها نخواهد بود و كاستى‌هاى سياسى، اقتصادى و فرهنگى جامعه از بين خواهد رفت. در نتيجه مردم گرفتار مشكلات گوناگون (هواپرستى، جنگ، زياده‌خواهى، ستم‌گرى و الحاد) نخواهند بود و سعادت حقيقى خود را در عبوديت و عبادت (فلسفه اصلى خلقت) و تقرّب به خدا خواهند ديد.

آثار و نتايج فرهنگى و دينى دولت حضرت مهدى (عج) را مى‌توان در مؤلفه‌هاى زير بيان نمود:

2- 1. آثار و بركات اخلاقى و معنوى:

الف. نورانيت و پاكى جهان: «وقتى‌كه قائم قيام كند، زمين به نور پروردگار روشن مى‌شود و بندگان به نور خورشيد نيازى نخواهند داشت»[2] (كنايه از انقطاع و بى‌نيازى از

[1].« إذا قام قائمنا وضع يده على رؤوس العباد فجمع به عقولهم و اكمل اخلاقهم»: قطب الدين راوندى، الخرائج و الجرائح، ج 2، ص 840؛ محمّد باقر مجلسى، بحار الأنوار، ج 52، ص 336، ح 71.

[2].« إذا قام أشرقت الارض بنور ربّها و استغنى العباد من ضوء الشمس»: محمّد بن محمّد شيخ مفيد، الارشاد، ج 2، ص 48؛ محمّد بن حسن شيخ طوسى، كتاب الغيبة، ص 467؛ على بن عيسى اربلى، كشف الغمه، ج 2، ص 464.