1- 3. فراگيرى صلح و امنيت:

امنيت و صلح واقعى و آرامش و همدلى، از ويژگى‌هاى حكومت جهانى امام مهدى (عج) است. در عصر پيشوايى او، خوف‌ها زايل مى‌شود و جان و مال و آبروى اشخاص در ضمان قرار مى‌گيرد و در سراسر جهان امن عمومى حاكم مى‌شود. اختناق، ستيزه‌جويى، بهره‌كشى، استكبار و استضعاف- كه همه از آثار حكومت‌هاى غير الهى است- از جهان ريشه‌كن مى‌گردد و عاملان و انجام‌دهندگان اين ناراستى‌ها با هر عنوان، برچيده مى‌شوند. اين بهترين دورانى است كه بشر در عمر خود مى‌تواند شاهد آن باشد و از نتايج و ثمرات آن در همين دنيا برخوردار شود؛ به راستى او فريادرس، منجى و ياور تمامى مستضعفان، ستمديدگان و صالحان است ...: «از ميان امت من مهدى (عج) قيام مى‌كند؛ خداوند او را براى فريادرسى مردمان برمى‌انگيزد».[1]

الف. امنيت و آسايش: «در زمان او ستم ريشه‌كن و راه‌ها امن مى‌گردد».[2] «چهارپايان و درندگان در صلح هستند ... زن از عراق تا شام مى‌رود و پاى خود را جز بر روى گياه نمى‌گذارد. جواهراتش را بر سرش مى‌گذارد و از درنده و درنده‌خويى هراس ندارد»[3] و نيز: «ناتوانى از مشرق تا مغرب سفر مى‌كند و از كسى آسيبى به او نمى‌رسد».[4]

ب. صلح و آسايش: «كينه‌ها از دل مردم بيرون مى‌رود و درندگان و چهارپايان در صلح زندگى مى‌كنند».[5] «حضرت مهدى (عج) شرق و غرب جهان را تحت سيطره خود

[1].« يخرج المهدىّ في امّتى، يبعثه اللّه غياثا للنّاس»: على بن عيسى اربلى، كشف الغمه، ج 2، ص 470.

[2].« ... ارتفع في ايّامه الجور و امنت به السبل»: محمّد بن محمّد شيخ مفيد، الارشاد، ج 2، ص 384؛ فضل بن حسن طبرسى، اعلام الورى، ص 462؛ على بن عيسى اربلى، كشف الغمه، ج 2، ص 465.

[3].« اصطلحت السباع و البهائم حتّى تمشى المرأة بين العراق و الشّام لا تضع قدميها إلّا على النبات و على رأسها زينتها، لا يهيجها سبع و لا تخافه»: محمّد بن على شيخ صدوق، الخصال، ج 2، ص 626؛ على بن عبد الكريم نيلى، منتخب الأنوار، ص 203؛ حسن بن على حرّانى، تحف العقول، ص 115.

[4].« حتّى تخرج العجوزة الضعيفة من المشرق تريد المغرب فلا يؤذيها أحد»: محمّد بن مسعود عياشى، تفسير عياشى، ج 2، ص 61؛ لطف اللّه صافي، منتخب الاثر، ص 379.

[5].« لذهبت الشحناء من قلوب العباد و اصطلحت السّباع و البهائم ...»: مجلسى، بحار الأنوار، ج 52، ص 316، ح 1؛ صافي، منتخب الاثر، ص 592.