شود و جهان را پر از عدل و داد كند. او مهدى قائم است ... عده‌اى نيز مى‌گويند او مرده است؛ ولى بار ديگر برمى‌خيزد و رجعت مى‌كند (به مانند عيسى) و پس از قيام، جهان را پر از عدل و داد مى‌كند.[1]

6. ناووسيه: آنان به حيات امام صادق عليه السّلام اعتقاد داشته و منتظر ظهور آن حضرت بودند. مى‌گويند: او همان قائم مهدى است. در آخر الزمان آشكار مى‌شود و بر مردمان فرمان‌روايى مى‌كند[2].

7. مغيريه (محمديه): آنان پيروان نفس زكيه (محمد بن عبد اللّه بن حسن بن حسن ابن على بن ابى طالب) بودند. به نظر ايشان، او كشته نشده و در كوه هاجر (در نجد) پنهان است و تا فرمان خدا به او نرسد، از آنجا بيرون نمى‌آيد. مغيرة بن سعيد عجلى، مى‌گويد:

محمد بن عبد اللّه، مهدى آينده است؛ زيرا وى هم‌نام رسول خدا و پدرش نيز هم‌نام پدر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله است‌[3].

8. جاروديه: به نظر آنان امامت از امام سجاد عليه السّلام، به زيد بن على و پس از او، به محمد بن عبد اللّه ... رسيده است. او كشته نشده و حىّ و باقى است و بعدا خروج كرده و عالم را به عدل آراسته خواهد نمود[4].

سه. جامعه موعود شيعه‌

براساس روايات شيعه، جامعه آرمانى مهدوى از تصويرى جامع و كامل برخوردار است. اين تصوير واقع‌بينانه و تحقق‌يافتنى، سير تاريخ بشر را نمايان مى‌سازد و پرده از نقش مهم پيامبران و امامان معصوم، در اين حركت برمى‌دارد؛ زيرا هدايت، راهنمايى و حيات مادى و معنوى بشر با ايشان شروع شده است و مرحله متكامل و متعالى زندگى نيز

[1]. همان، ص 430؛ ابو محمد نوبختى، فرق الشيعه، ص 79- 85.

[2]. ابو منصور بغدادى، الفرق بين الفرق، ص 33؛ محمد جواد مشكور، فرهنگ اسلامى، ص 436.

[3]. محمد جواد مشكور، فرهنگ فرق اسلامى، ص 393؛ محمد بن عبد الكريم شهرستانى، الملل و النحل، ج 1، ص 194.

[4]. محمد بن عبد الكريم شهرستانى، الملل و النحل، ج 1، ص 207.