[مقدمه مولف‌]

به نام خداوند گسترده مهر پژوهش و نگارش در عرصه شكوهمند و متعالى «مهدويت»- به خصوص انگاره بنيادين دولت مهدوى- امرى بس دشوار و ارزشمند است. از طرفى شناخت فرجام نهايى «دولت و سياست»، پرجاذبه و انديشه‌برانگيز است و تصوير آينده زندگى بشر و پيوند ژرف آن با سرنوشت دولت و سياست، مورد توجّه ديرين بيشتر اديان، نحله‌هاى فكرى، مكاتب سياسى و ... بوده است. اين انگاره، ارتباطى عميق و اساسى با انديشه «مهدويت» در اسلام دارد و بايستگى دولت مهدوى در آينده و ويژگى‌ها و راهبردهاى آن، به صورت گسترده و جدّى، در نصوص دينى طرح شده است.

«انديشه مهدويت»، پاسخ‌گويى كامل و جامع به خواسته و نياز ديرين انسان‌ها در اصلاح وضعيت نابسامان زندگى بشرى است و «دولت مهدوى»، عهده‌دار رفع تمامى اين كاستى‌ها و ناراستى‌ها- براساس محوريت دين، اخلاق و معنويت- است. شناخت و تبيين اين طرح كمال‌گرايانه و ارائه تصويرى روشن از آينده موعود، نياز به پژوهش و تحقيقات گسترده و علمى دارد.

در نگاشته حاضر، بخش مهمى از آن (دولت و سياست در انديشه مهدويت) مورد بحث قرار گرفته است. اميد است اين حركت، آغازى براى انجام دادن پژوهش‌هاى علمى و مستند و طرح موضوعات گوناگون سياسى درباره مهدويت باشد.

بايسته است سپاس و تشكر عميق خود را از استاد ارجمندم دكتر داود فيرحى- كه اين پژوهش با راهنمايى‌هاى كريمانه ايشان به سامان رسيد- و نيز از استاد گران‌قدرم دكتر عليرضا صدرا- كه نظرات و مشورت‌هاى ايشان برايم پربهره بود- اعلام دارم.

همچنين از راهنمايى‌هاى بى‌دريغ دكتر غلام رضا بهروز لك و دكتر نجف لكزايى و همكارى كاركنان مؤسسه آموزش عالى باقر العلوم سپاس فراوان دارم.

و نيز از بذل عنايت و راهنمايى‌هاى پرفايده سرور گرامى حجت الاسلام‌