امام‌خمينى در اين باب مى‌گويد:

قرآن مى‌گويد هرگز خداى تبارك و تعالى سلطه‌اى براى غيرمسلم بر مسلم قرار نداده است. هرگز نبايد يك همچو چيزى واقع شود؛ يك تسلطى، يك راهى، اصلًا يك راه نبايد پيدا بكند: «لن يجعل‌الله للكافرين على المؤمنين سبيلًا.» اصلًا راه نبايد داشته باشند مشركين و اين قدرت‌هاى فاسد ... بر مسلمين.[1]

ما منطق‌مان، منطق اسلام، اين است كه سلطه نبايد از غير بر شما باشد. نبايد شما تحت سلطه غير باشيد. ما هم مى‌خواهيم نباشد سلطه غير. ما اصل گفتمان اين است كه امريكا نبايد باشد؛ نه امريكا تنها، شوروى هم نبايد باشد؛ اجنبى نبايد باشد.[2]

ب) اصل نفى ظلم و ظلم‌پذيرى‌

اين اصل متأثر از آيات مختلف قرآن مبنى بر نفى ظلم و ظلم‌پذيرى است؛ از جمله آيه «لاتظلمون و لاتظلمون» (/ نه ظلم كنيد و نه زير بار ظلم رويد) و يا اين آيه كه «عهد و پيمان من به ظالمان نمى‌رسد.»[3] او مى‌گويد:

ما روابط خاص اسلامى داريم كه اسلام نه ظالم بود و نه زير بار ظلم مى‌رفت و ما هم مى‌خواهيم اين طور باشيم كه نه ظلم كنيم، نه زير بار ظلم برويم.[4]

امام‌خمينى در جايى ديگر چنين مى‌گويد: «روابط ما با تمام خارجى‌ها بر اساس اصل احترام متقابل خواهد بود. در اين رابطه نه به ظلمى تسليم مى‌شويم و نه به كسى ظلم خواهيم كرد و در زمينه تمام قراردادها ما بر اساس مصالح سياسى، اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى ملت خودمان عمل خواهيم كرد.»[5] ايشان مى‌افزايد:

اين دولت، دولت اسلامى و تحت رهبرى رهبران اسلام است و هرگز ظلم به غير- ولو هرچه ضعيف باشد- روا نمى‌دارد و ظلم از غير- هرچه قوى باشد- تحمل نمى‌كند.[6] ما

[1]. روح‌الله موسوى‌خمينى( امام)، صحيفه امام، ج 4، ص 317.

[2]. همان، ص 91.

[3]. بقره( 1): 124.

[4]. روح‌الله موسوى‌خمينى( امام)، صحيفه امام، ج 19، ص 94.

[5]. همان، ج 4، ص 248.

[6]. همان، ج 6، ص 220.