است كه اگر هرامّتى، خبيث خود را بيرون آورد و ما حجّاج را در مقابل ايشان درآوريم، بر تمامى ايشان، غلبه خواهيم يافت. حجّاج، بسيارى از شيعيان امير المؤمنين (ع) را از جمله كميل بن زياد نخعى، قنبر، غلام حضرت امير، عبد الرّحمن بن ابى ليلى انصارى، يحيى بن امّ طويل و سعيد بن جبير به شهادت رسانيد. هلاكت حجّاج به سال 95 هجرى در شهر واسط رخ داد.

(ر. ك: تتمة المنتهى. دايرة المعارف فارسى).

70- نصر بن خزيمه‌

يكى از ياران زيد بن على كه با او قيام كرد و به شهادت رسيد.

71- معاوية بن اسحاق‌

يكى از ياران زيد بن على، كه با او قيام كرد و به شهادت رسيد.

72- ابو مسلم خراسانى‌

ابو مسلم، عبد الرّحمن بن مسلم (متوفّاى 137 هجرى) از سرداران عبّاسى كه در رأس سياه جامگان در خراسان، عليه بنى اميّه خروج كرد. وى، در سال 124 هجرى در كوفه با دعاة بنى عبّاس آشنايى يافت و چندى بعد، از جانب ابراهيم امام، مأمور نشر دعوت بنى عبّاس شد و به خراسان رفت. در خراسان، ابو مسلم از اختلاف و عصبيّت واقع در بين اعراب مضرى و يمانى، سود برد و به نشر دعوت و پيش‌برد كار پرداخت. وى پس از آن‌كه زمينه‌ى حكومت را براى عبّاسيان فراهم كرد، او را كشتند، زيرا او فقط يك واسطه‌ى انتقال و يك ابزار براى اين كار بود. گفته‌اند كه ابو مسلم خود مى‌گفته است كه:

حال من با عبّاسيان، چنان است كه مردى از صالحان، استخوان‌هاى شيرى ديد كه در جايى افتاده بود. دعا كرد تا خداى تعالى او را زنده كند. چون شير زنده شد گفت: تو بر گردن من حقّ بزرگى دارى، ولى مصلحت آن است كه ترا بكشم، زيرا تو مردى مستجاب الدّعوه هستى، شايد بارديگر دعا كنى تا خداى تعالى مرا بميراند، يا شيرى‌