5. الرسالة الانيقة فى تفسير آية المودة.[1]

وى جدّ خاندانهاى جليل و بزرگ «صدر» و «شرف الدّين» بوده، كه شرح حال آنان را بايد در كتابهاى رجال و تراجم و از جمله بغية الراغبين فى احوال آل شرف الدين نوشته علامه سيد عبد الحسين شرف الدين، جستجو كرد.

4. سيد ميرزا محمّد استرآبادى‌

عالم فاضل، فقيه اصولى، محدث رجالى، متكلم، مفسّر، محقق مدقق، عابد زاهد سيد ميرزا محمّد بن على بن ابراهيم حسينى استرآبادى‌[2] يكى از مشهورترين علماى شيعه و از شاگردان محقق مقدس اردبيلى است.

وى در تفسير و حديث و رجال داراى تحقيقات بسيار و صاحب نظر بوده و مدتها در نجف از محضر محقق اردبيلى استفاده كرده است و سرانجام در مكه مكرمه مجاور بيت اللّه الحرام مدفون گرديد.

تلاميذ

از شاگردان او مولا محمّد امين استرآبادى، شيخ محمّد سبط- فرزند صاحب معالم- سيد شرف الدين على بن حجت اللّه شولستانى و مولا نصر تونى مشهدى است.

تأليفات‌

تأليفات آن مرد بزرگ بيشتر پيرامون رجال است كه عبارتند از:

1. رجال بزرگ، بنام «منهج المقال فى علم الرجال».

2. رجال متوسط، بنام «تلخيص الاقوال فى معرفة الرجال».

3. رجال كوچك، بنام «الوجيز» يا «توضيح المقال».

[1]. سلافة العصر: 302، تكملة امل الآمل: 304- 306.

[2]. در تحقيق سيادات ايشان رجوع شود به: فوائد الرضوية: 555؛ طبقات اعلام الشيعه( ق 11)، 497.