استادان‌

استادان وى در اصفهان، كه از چهره‌هاى درخشان علمى شيعه در عصر خويش به شمار مى‌رفتند، عبارتند از:

1. شيخ محمّد تقى آقا نجفى اصفهانى (د. 1332 ه. ق)، صاحب ادلة الاحكام و حقائق الاسرار.

2. ميرزا محمّد هاشم موسوى خوانسارى (د. 1318 ه. ق)، صاحب اصول آل الرسول و مبانى الاصول.

3. ميرزا ابو المعالى كلباسى (د. 1315 ه. ق)، صاحب الجبر و التفويض، و الرسائل.

4. آقا منير الدين بروجردى (1269- 1342 ه. ق)، صاحب منظومه الفيه.

5. شيخ محمّد على ثقة الاسلام اصفهانى (1271- 1318 ه. ق)، صاحب لسان الصدق و آداب صلاة الليل.

6. ميرزا حسن نجفى اصفهانى (د. 1320 ه. ق)، نويسنده تقريرات درس ميرزا حبيب اللّه رشتى.

7. علامه سيد محمّد باقر درچه‌اى اصفهانى (د. 1342 ه. ق)، نويسنده حاشيه بر رسائل و مكاسب.

8. ملا محمّد باقر فشاركى اصفهانى (د 1318 ه. ق)، نويسنده عنوان الكلام و آداب الشريعة.

9. ميرزا بديع موسوى اصفهانى (د. 1318 ه. ق)، نويسنده حاشيه بر قوانين.

10. ميرزا جهان‌گير خان قشقايى (د. 1328 ه. ق).

11. آخوند ملا محمّد كاشى (1249- 1333 ه. ق).

هجرت به نجف اشرف‌

آيت اللّه صفائى در 32 سالگى و به سال 1322 ه. ق، پس از 12 سال تحصيل در