آخوند ملا محمّد حسين دهكردى نيز از علما و مجتهدان شهركرد، و دانش‌آموختگان حوزه اصفهان و نجف بود. وى به علم، و ورع، صفات حميده، حسن اخلاق و كرامت نفس شهرت داشت. وى در 1323 ه. ق بدرود حيات گفت، و در جوار برادرش مدفون شد. فرزندانش حضرات آيات: شيخ ابراهيم و شيخ جلال الدين (د. 1346 ه. ق)، هر دو از علماى بزرگوار شهركرد، مجاز به درجه اجتهاد و از شاگردان آيات عظام: آخوند خراسانى و سيد محمّد كاظم يزدى بودند.[1]

برادران‌

برادران فقيه فقيد، كه همگى از علماى خدمتگزار دين و مروجان شريعت بودند، عبارتند از:

1. آيت اللّه سيد محمّد جواد دهكردى (1265- 1310 ه. ق)، از شاگردان آيات عظام: ميرزا محمّد هاشم چهارسوقى، سيد محمّد باقر خوانسارى صاحب روضات الجنات، ملا محمّد باقر فشاركى و شيخ محمّد حسن نجفى‌

2. آيت اللّه سيد احمد دهكردى (1286- 1339 ه. ق)، از شاگردان: آخوند كاشى، سيد ابو القاسم دهكردى، آخوند خراسانى و سيد اسماعيل صدر

3. آقا سيد محمّد امام جمعه (د. 1341 ه. ق)، واعظ و خطيب معروف شهر و بنيانگذار صحن و بقعه امامزادگان: حليمه و حكيمه خاتون‌

4. آقا سيد محمود دهكردى، كه در زهد، تقوا و عبادت سرآمد همگنان بود.

آخوند كاشى در وصف او مى‌گفت:

«اگر زاهد در اصفهان هست، دو نفرند؛ يكى سيد محمود دهكردى، و يكى هم سيد حسن لبنانى».[2]

[1]. نيكزاد، شناخت سرزمين چهارمحال و بختيارى، ج 1، صص 617- 620.

[2]. معلم حبيب‌آبادى، مكارم الآثار، ج 6، ص 2009.