8. تلخيص بحار الانوار؛ اين كتاب در چندين جلد، مطابق اصل كتاب، بود
كه در آن احاديث مكرر حذف شد و شهيد برخى از آنها را به اختصار تحتعنوان «اقول»،
شرح كرده است.
مؤلف، كتاب امامت آن- جلد هفتم بحار الانوار- را در سال 1285 ه. ق به
پايان برد. نسخه خط مؤلف به شماره 142 ه. ق در كتابخانه مدرسه نمازى خوى[4] و به شماره 278 در كتابخانه آيت
اللّه مرعشى در قم موجود است.[5]
9. ملخص المقال فى تحقيق احوال الرجال؛ اين كتاب در سى سالگى معظمله
نگاشته شد و در 1277 ه. ق در تبريز به چاپ رسيد. كتاب دربرگيرنده فوايد رجالى
بسيار و جداسازى راويان ثقات، حسان، مؤثقان، ضعفا و مجاهيل از يكديگر و كسانى كه
به رتبه ممدوحان و مذمومان نرسيدهاند، مىباشد. پايانبخش كتاب همكنيهها و
لقبهاى راويان است.[6]
شهادت
يكى از آرزوهاى ديرينه مرحوم شهيد، شهادت در راه خدا بود. آن فقيه
بزرگ، هنگامى كه براى تحصيل به نجف اشرف مىرفت از امير المؤمنين عليه السّلام سه
چيز