شده است. اينك، به نظرهاى برخى علما در اين مورد اشاره مى‌شود:

1. علامه ميرزا محمّد مهدى لكهنوى:

«و آن رساله عمليه است كه آن بزرگوار براى مقلدان خود تصنيف كرد.

اين كتاب سبك خاص دارد. در جميع مسايل و احتواى فروع، بر جمله رسايل مجتهدان سابق و فايق است ... علاوه بر كلمات نافعه و جملات بليغه، اين كتاب در قلوب مطالعه‌كنندگان خيلى مؤثر مى‌شود؛ سبب آن، اظهار كمال جناب شيخ در صناعت وعظ، ملكه هدايت، ارشاد و علو نفس در مقام علم و عمل است، كه مثل آن كمتر براى اقران آن جناب حاصل شد. به همين‌سبب، آن جناب صاحب انفاس قدسيه و كرامات عاليه بود»[1]

2. علّامه محدث مرحوم حاج شيخ عباس قمى:

«كسى كه به كتاب منهج الرشاد آن بزرگوار مراجعه كند، خواهد دانست كه در چه مرتبه از فقاهت و اطلاع بوده است.»[2]

3. مرحوم علّامه امين عاملى:

«تاكنون، مانند اين كتاب نوشته نشده است و دلالت بر تبحر و مهارت شيخ در فقه دارد.»[3]

4. علّامه تهرانى:

«اين كتاب شهادت مى‌دهد كه نويسنده‌اش از بزرگترين فقهاى ماهر در فقه، اصول و ساير علوم اسلامى بوده است.»[4]

[1]. لكهنوى، تكمله نجوم السماء، ج 2، ص 16.

[2]. قمى، فوائد الرضويه، ص 67.

[3]. امين، اعيان الشيعه، ج 4، ص 95.

[4]. تهرانى، نقباء البشر، ج 1، ص 286.