مسألة
14: معونة الظالمين في ظلمهم- بل في كل محرّم- حرام بلا إشكال، بل ورد عن النبي
(ص) أنّه قال: «من مشي إلى ظالم ليعينه وهو يعلم أنّه ظالم فقد خرج عن الاسلام».
وعنه (ص): «إذا كان يوم القيامة ينادي مناد: أين الظلمة وأعوان الظلمة حتّي من برى
لهم قلماً، ولاق لهم دواة؟ قال: فيجتمعون في تابوت من حديد ثم يُرمى بهم في جهنم».
وأمّا معونتهم في غير المحرّمات فالظاهر جوازها ما لم يعدّ من أعوانهم وحواشيهم
والمنسوبين إليهم، ولم يكن اسمه مقيّداً في دفترهم وديوانهم ولم يكن ذلك موجباً
لازدياد شوكتهم وقوّتهم.
ترجمه: كمك به
ستمگران در جهت ظلم و ستم آنان، بلكه در هر حرامى بدون ترديد حرام است، بلكه از
پيامبر (ص) وارد شده است كه فرمود: «كسى كه به سوى ظالمى برود تا او را كمك كند در
حالىكه مىداند او ظالم است، همانا از اسلام خارج شده است». و از آن حضرت نقل شده
است كه فرمود: «وقتى روز قيامت بر پا شود، منادى ندا كند كه كجا هستند ستمگران و
دستياران آنها، حتى كسى كه براى آنان قلمى را تراشيده و ليقه دواتى را مهيا نموده
است؟ فرمود: پس همه در تابوتى از آهن نهاده مىشوند سپس به جهنم انداخته مىشوند».
و امّا كمك به آنان در غير محرّمات، ظاهراً جايز است، مادامى كه جزء اعوان و
حاشيهنشينان و منسوبان آنها نشود، و اسمش در