مبحث اول: در قصد طرفين و رضاى آنها

ماده 191: عقد محقق مى‌شود به قصد انشاء به شرط مقرون بودن به چيزى كه دلالت بر قصد كند.

- ر. ك: 56/ مس/ 1.

- 339/ مس/ 1.

- (قبول قبل از ايجاب، ر. ك: 339/ مس/ 2 ... ظاهراً جلو انداختن قبول ...).

- (موالات بين ايجاب و قبول، ر. ك: 339/ مس/ 3- 1065 مس/ 9).

- 543 صدر مس 1.

- (نقش سكوت در انعقاد عقد، ر. ك: 608/ مس/ 1).

- 635/ صدر مس 1.

- (چنانچه قصد واقعى طرفين على‌رغم الفاظى باشد كه براى انشاء عقد به كار مى‌برند، ر. ك: 653- پاورقى، اعمال بانك‌ها- مس/ 6).

- 658 صدر مس/ 1.

- بند 3- ر. ك: 774/ مس/ 9.

(درباره مبرز قصد انشاء ر. ك: 826/ مس/ 3).

(قصد عاقد ر. ك: 1063/ مس/ 8- 1064/ مس/ 11)

- 1067/ مس/ 13.

- (ايقاع «طلاق» غائبين، ر. ك: 1140/ مس/ 11 و 12، 1146/ مس/ 17 ... اگر زن).

- (ايقاعاتى كه به دو انشاء نيازمند است، ر. ك: 1146/ مس/ 3 و 8، 1147/ مس/ 17) (در خصوص موالات در ايقاع شبه عقد، ر. ك: همان).

س 2- ابراء و صلح به امضاء ذيل ابراء نامه و صلح‌نامه- بدون انشاء لفظى- محقق مى‌شود يا خير؟

ج- مجرد امضاء كفايت نمى‌كند. ج 2 ف ص 182

- ر. ك: 641 س 35- 843 س 91.