كرديد، چه خواهى گفت؟ ابن ذر گريه كرد و گفت: ثقل اكبر را پاره كرديم و ثقل اصغر را كشتيم. امام باقر (ع) فرمودند: قيامت كسى قدم از جاى بر نمى‌دارد مگر اينكه سؤال مى‌شود: از عمرش كه در چه كارى گذرانيد و از مالش كه از چه راه كسب نمود و در چه چيزى صرف نمود و از محبت ما اهل بيت. پس آن‌ها بلند شدند و رفتند. امام باقر (ع) به غلامش فرمود: برو ببين چه مى‌گويند؟ رفت و برگشت و گفت: همراهان ابن ذر گفتند: ما همراه تو براى اين نيامده بوديم؟! ابن ذر گفت: واى بر شما ساكت باشيد، من چه بگويم بر كسى كه گمان مى‌كند خداوند در قيامت من را از ولايت او سؤال خواهد كرد و چگونه از كسى كه حد سفره و كوزه را مى‌داند سؤال نمايم.[1]

سند اين حديث نيز كاملًا صحيح و راوتش همه ثقه هستند.

اين مقدار را براى نمونه ذكر كرديم و الا اصل حديث با سندهاى فراوان روايت شده كه حاجت به ذكر آن‌ها نيست.

[1] . معرفة الرجال طوسى، ج 2، ص 484. بحار الانوار ج 10، ص 159، ح 12.