بوده است كه گمراهى و ضلالت را جايگزين هدايت و روشنايى نمايند و مردم را از اين ثقل اكبر و نعمت بزرگ الهى، محروم سازند، امّا خداوند اراده كرده است كه نورش فراگير شود، اگرچه كافران از آن خوششان نيايد.

پاسخ‌گويى به شبهه تحريف قرآن از دو منظر قابل بررسى است:

1- از نگاه درون دينى: اين راه براى كسانى خوب است كه به پيامبر (ص) و قرآن اعتقاد دارند و با روايات وارد شده از پيامبر اكرم (ص) و ائمه اطهار (عليهم السلام) درباره عدم تحريف قرآن، قانع مى‌شوند.

2- از نگاه برون دينى: اين راه براى كسانى است كه اعتقادى به قرآن و پيامبر (ص) و ائمّه اطهار (عليهم السلام) ندارند. در اين روش، بحث براساس اوضاع و شرايط طبيعى انجام مى‌شود و به روايات دينى، استناد نمى‌شود. روشن است كه نگاه درون دينى براى مسلمانان و نگاه برون دينى براى همه افراد، حجّيّت آور است.

روش اوّل: در طول تاريخ به وسيله علماى اسلام به كار گرفته شده است و آنان با توسّل به روايات و آيات قرآنى، استدلال كرده‌اند كه قرآن از تحريف، مصون است.

روش دوّم: براساس اوضاع و شرايط طبيعى انجام مى‌شود. در اين جا در ضمن شش فصل به بررسى موضوع بر اساس روش دوّم مى‌پردازيم:

فصل اوّل: تدوين قرآن در عصر پيامبر (ص).