سيد على محمد نقيب
از اوست در بيان مظلوميت سيد الساجدين (ع):
يك لحظه شديم خيره تا در چشمت
خوانديم تمام درد را در چشمت
چشمانتو از روضه مكشوف پُر است
پيداست تمام كربلا در چشمت[1]
همچنين از اوست:
جا دارد اگر خون بفشاند چشمت
يا اينكه پر از درد بماند چشمت
آن روز تمام ماجرا را ديدى
اى واى اگر روضه بخواند چشمت[2]
[1] - همواره حسين، مجموعه رباعى عاشورايى( به كوشش سيد محمدجواد شرافت)، نشر قاف، قم، 1393، ص 80.
[2] - همان، ص 84.