وى در ادبيات عرب نيز استاد بود، از آثار منظوم او در عربى كه به صورت قصيده انشاء شده بود اكنون چيزى در دست نيست ولى ديوان فارسى او مشحون از مدايح اهل بيت (ع) و غزل‌هاى عرفانى است.

تأليفاتش عبارتند از: «حاشيه بر كفاية الاصول»، «حاشيه بر مكاسب»، «رساله‌اى در اجتهاد و تقليد». «رساله‌اى در طهارت»، «نماز جمعه»، «نماز مسافر» و... علاوه بر آن تأليفاتى به نظم دارد: منظومه‌اى در 24 رجز در مدح رسول اللّه و مراثى اهل بيت (ع)، منظومه‌اى در روزه، منظومه‌اى در اعتكاف، ديوان شعر فارسى و غزلهاى عرفان، ديوانى در مدايح و مراثى اهل بيت (ع).[1]

او نيز به زيبايى مقام والاى حضرت امام سجاد (ع) را به تصوير كشيده و مى نويسد:

[1] - دانشنامه‌ى شعر عاشورايى انقلاب حسينى در شعر شاعران عرب و عجم، محمد زاده، مرضيه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، سازمان چاپ و انتشارات، تهران، 1386، جلد 2، ص 1073.

[2] - همان، جلد 2، ص 1078- 1079.