ستودنى او را در خلق آثار ماندگار و بديع در قالب هاى مختلف شعرى نشان مى دهد.

وى در سال 1335 ه. ق به سكته ناقص دچار شد و به سال 1336 ه. ق پس از يك سال دست و پنجه نرم كردن با عوارض ناشى از اين بيمارى، در آستانه 59 سالگى بدرود حيات گفت و جنازه او در شهر رى و در جوار مزار نوارنى امام زاده عبدالعظيم حسنى (ع) به خاك سپرده شد.[1]

او در تركيب‌بندى عاشورايى به امام سجاد (ع) چنين اشاره كرده است:

***

وى در قصيده اى كه به مناسبت روز تولد حضرت صاحب الزمان (عج) سروده درباره امام سجاد (ع) چنين مى گويد:

***

***

همچنين در قصيده زيبايى كه به مناسبت تولد امام حسين (ع) سروده در باره سيد الساجدين چنين مى سرايد:

[1] - مجاهدى( پروانه)، محمد على، سيرى در قلمرو شعر نبوى، معاونب امور فرهنگى مجمع جهانى اهل بيت( ع)، قم، 1387. ص 810- 811.

[2] - ديوان اشعار اديب الممالك فراهانى، دُرج، كتابخانه الكترونيكى، تركيب بندها، تركيب بند عاشورايى.

[3] - ديوان اشعار اديب الممالك فراهانى، دُرج، كتابخانه الكترونيكى، قصايد.

[4] - همان.