4. انس ميگويد: همانا پيامبر صلى الله عليه وآله ابوبكر را همراه آيات برائت به مكه روانه نمود. سپس او را فرا خواند و على را فرستاد و فرمود: اين را جز فردى از اهل بيتم نبايد ابلاغ كند.[1]

مقدسى اين حديث را با دو سند روايت كرده و هر دو را صحيح دانسته است، ابن حجر والبانى سند آن را حسن دانسته‌اند.

5. جميع بن عمير مى‌گويد: عبد الله بن عمر به من گفت: همانا پيامبر صلى الله عليه وآله ابوبكر و عمر را با آيات برائت فرستاد. وقتى به فلان جا رسيده بودند سواره‌اى را ديدند و او على بود و گفت: اى ابوبكر، نامه‌اى را كه با خود دارى به من بده. گفت: به من چه شده اى على؟ فرمود: والله من جز خير چيزى نمى‌دانم. پس ابوبكر به نزد پيامبر صلى الله عليه وآله برگشت و گفت: اى رسول خدا صلى الله عليه وآله به من چه شده؟ فرمودند: خير، ولى امر شدم كه جز خودم يا مردى از اهل بيتم كسى از طرف من ابلاغ نكند.[2]

اين حديث را طحاوى با دو سند روايت كرده و سند اين حديث نيز صحيح است؛ زيرا جميع بن عمير كه در اين سند مورد خلاف است و او از تابعين بوده وتوثيق شده و زمان پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله را نيز درك كرده است، گرچه متهم نيز كرده‌اند، ولى در شواهد قطعا حديثش صحيح است. حاكم و ذهبى اين سند را به خاطر ذكر عمر در آن شاذ دانسته‌اند و در بقيه با اخبار ديگران سازگار است.

6. از ابن عباس نيز به همين معنا حديث روايت شده است.[3] از ابن عباس مقسم و سعيد بن جبير روايت كرده‌اند كه در روايت سعيد بن جبير نزد بلاذرى تصريح دارد كه ابوبكر برگشت. در روايت مقسم نزد طبرى و مروزى با دو سند يعنى راوى از حكم سفيان واعمش هستند و معناى آن چنين است كه ابوبكر در حج شركت نكرده، ولى ترمذى از سفيان از حكم روايت كرده كه ابوبكر نيز همراه على‌در حج شركت كرده است، ولى اشكال اين خبر اين است كه سفيان مدلس است و اين حديث را معنعن نقل كرده كه با حديث قبلى خودش نيز تعارض دارد. مضافا علل ديگر نيز در حديث است كه به زودى به آن اشاره خواهيم كرد.

7. ابوهريره مى‌گويد: زمانى كه پيامبر صلى الله عليه وآله على را با برائت فرستاد من نيز همراه او بودم ....[4]

سند اين خبر نيز صحيح است، حاكم و ذهبى و البانى نيز آن را صحيح دانسته‌اند.

اين حديث ابوهريره نيز دلالت مى‌كند كه ابوبكر در آن سفر حضور نداشته است.

8. ثعلبى در تفسيرش (ذيل آيه دوم برائت) از ابن اسحاق و مجاهد و غير اين‌ها نقل كرده كه گفته‌اند: ... پس ابوبكر به نزد پيامبر صلى الله عليه وآله برگشت ....

[1] . مصنف ابن ابى‌شيبه، ج 7، ص 506؛ مسند احمد ج 3، ص 212 و 283، ح 13237 و 14051؛ سنن الكبرى نسائى، ج 5، ص 128، ح 8460؛ مسند ابى‌يعلى، ج 7، ص 128، ح 3015؛ احاديث المختاره، ج 2، ص 468، ح 2175 و 2176؛ فتح البارى، ج 8، ص 320؛ صحيح و ضعيف سنن ترمذى البانى، ج 7، ص 90، ح 3090.

[2] . مشكل الآثار، ج 8، ص 124، ح 3055؛ المستدرك على الصحيحين،

[3] . تعظيم قدر الصلاة مروزى، ج 2، ص 622، ح 672؛ تفسير طبرى، ج 10، ص 84؛ انساب الاشراف، ج 1، ص 169.

[4] . سنن الكبرى نسائى، ج 2، ص 407، ح 3949؛ الاموال قاسم بن سلام، ج 1، ص 431، ح 401؛ المستدرك على الصحيحين، ج 3، ص 170، 3275. صحيح و ضعيف سنن نسائى البانى، ج 7، ص 30، ح 2958.