دانسته و البانى تنها دو سند اين حديث را در ضعيفه‌اش ذكر كرده و گفته است: اين حديث صحيح است و شواهد فراوان دارد و هر كه آن شواهد را ببيند بر صحت اين حديث يقين مى‌كند.[1] سيوطى در «لآلى المصنوعه»، (ج 1، ص 317 الى 324) 26 سند براى اين حديث ذكر كرده است و بسيارى از اسانيد آن صحيح وحسن است وهمچنين به قول ابن حجر نيز كه در رد سخن ابن جوزى گفته وبه ثابت بودن اين حديث تصريح و تأكيد كرده، اشاره كرده است. ابن تيميه با استدلال به حديثى كه در اين موضوع در مورد خليفه اول ابوبكر وضع كرده‌اند، اين حديث را انكار و تكذيب كرده است. البته بايد دقت داشته باشيم كه ابن تيميه حديث بستن درها جز درب ابوبكر را در كتاب‌هايش بسيار تكرار كرده و فراوان به آن استدلال كرده است كه در آن موضوع خلت نيز با هم وارد شده است. اكنون با اين حديثى كه ابن تيميه سعى كرده به خاطر آن حديث متواتر فوق را تكذيب كند، آشنا خواهيم شد.

بخارى چنين روايت كرده است: حدثنا محمد بن سنان قال حدثنا فليح قال حدثنا أبو النضر عن عبيد بن حنين عن بسر بن سعيد عن أبى سعيد الخدرى قال: خطب النبى صلى الله عليه وآله فقال: إن الله خير عبدا بين الدنيا وبين ما عنده فاختار ما عند الله. فبكى أبو بكر فقلت فى نفسى ما يبكى هذا الشيخ؟ إن يكن الله خير عبدا بين الدنيا وبين ما عنده فاختار ما عند الله فكان رسول الله صلى الله عليه وآله هو العبد وكان أبو بكر أعلمنا قال: (يا أبا بكر لا تبك إن أمن الناس علي فى صحبته وماله أبى بكر) ولو كنت متخذ خليلا من أمتى لأتخذت أبابكر ولكن أخوة

[1] . احاديث ضعيفه و موضوعه البانى، ح 2929 و ح 4953.