مسح الرسول جبينه فله بريق في الخدود أبواه من علياء قريش جده خير الجدود؛[1] جصاص‌ها به من روايت كردند و گفتند:

6. ابوجناب مى‌گويد: « (پس از كشته شدن امام حسين عليه السلام) به كربلا آمدم وبه مردى كه از بزرگان عرب بود گفتم: به من خبر رسيد كه شما نوحه جن را شنيديد؟ آن مرد گفت: هيچ آزاده وغلامى را نمى‌بينى مگر اينكه به توخبر مى‌دهد كه او نوحه و گريه جنيان را شنيده است.»[2]

7. عن يزيد بن جابر الحضرمي عن أمه قالت سمعت الجن تنوح على الحسين وهي تقول أنعي حسينا هبلا كان حسين جبلا؛[3] يزيد بن جابر از مادرش نقل كرده كه گفت: نوحه و زارى جن را كه براى (امام) حسين گريه مى‌كردند، شهيدم.

چنان‌كه ملاحظه كرديد، ابن تيميه حركت وقيام امام حسين عليه السلام را يك نوع پيروى از هوا ومخالفت با سنت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله معرفى كرد. چنان‌كه ذكر كرديم وهابى‌ها نيز امروزه امام حسين عليه السلام را به خاطر اين قيام بين خود محاكمه مى‌كنند، ولى ملاحظه مى‌كنيد كه چگونه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله براى امام حسين عليه السلام گريه مى‌كردند و در عالم برزخ نيز پيگير آن بودند وجنيان براى آن حضرت نوحه كرده‌اند.

همچنين مى‌بينيد كه خبر گريه كردن جنيان براى امام حسين عليه السلام را بيش از دوازده نفر روايت كرده‌اند وهمچنين سندهاى زيادى دارد كه بيشترش صحيح هستند ومحدثان بزرگى نيز آن را صحيح دانسته‌اند. واين خبر متواتر ويقينى مى‌باشد، ولى مشاهده مى‌كنيد كه ابن تيميه و امثال او آن را كذب و دروغ خوانده‌اند.

گريه زمين وآسمان براى امام حسين عليه السلام وسرخى آسمان‌

1. عن أصبغ بن نباتة قال أتينا مع علي موضع قبر الحسين فقال ههنا مناخ ركابهم وموضع رحالهم و مهراق دمائهم فتية من آل محمد يقتلون بهذه العرصة تبكي عليهم السماء والأرض؛[4] اميرالمؤمنين عليه السلام زمانى كه به مكان قبر امام حسين عليه السلام رسيدند فرمودند: اينجا مكان ركابشان واينجا مكان مركب‌هايشان واينجا مكان رخته شدن خون‌هاى جوانان از آل محمد صلى الله عليه وآله كه در اين عرصه كشته مى‌شوند. آسمان وزمين براى آن‌ها گريه خواهند كرد.

2. ابن سيرين مى‌گويد: «لم تبك السماء على أحد بعد يحيى بن زكريا عليه السلام إلا على الحسين؛[5] آسمان پس از يحيى بن زكريا براى هيچ كسى گريه نكرد به جز (امام) حسين.»

اين خبر از ابن سيرين و ابراهيم نخعى نقل شده است.

[1] . معرفة الصحابه ابونعيم، ج 5، ص 330، ح 1687؛

[2] . معجم الكبير، ج 3، ص 121، ح 2865 و 2866؛ تارخ ابن عساكر، ج 14، ص 241؛ تاريخ الاسلام، ج 5، ص 17؛ سير اعلام النبلاء، ج 3، ص 316؛ تهذيب الكمال، ج 6، ص 441؛ مجمع الزوائد، ج 9، ص 199.

[3] . معرفة الصحابه ابونعيم، ج 5، ص 334، ح 1688؛ سبل الهدى والرشاد، ج 11، ص 76؛ الخصائص الكبرى سيوطى، ج 2، ص 194.

[4] . الخصائص الكبرى سيوطى، ج 2، ص 192 به نقل از ابونعيم؛ الصواعق المحرقه، ج 2، ص 566 به نقل از ملا.

[5] . تاريخ ابن عساكر، ج 14، ص 225؛ سير اعلام النبلاء، ج 3، ص 312 و ديگران.